Μπιθικώτσης: Δυο πολύ μεγάλα τραγούδια είχα την τύχη να πω

Έχει ενδιαφέρον να σταθεί κανείς στις δηλώσεις ενός μεγάλου τραγουδιστή όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, το ρεπερτόριο του οποίου υπερβαίνει σε ποιότητα κάθε άλλο τραγουδιστή.

Ο σερ του ελληνικού τραγουδιού έχει ερμηνεύσει με μοναδικό τρόπο τραγούδια του Βαμβακάρη, του Τσιτσάνη, του Χιώτη και φυσικά του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι και του Ξαρχάκου αλλά και άλλων επιφανών συνθετών.

Ο Μπιθικώτσης στην αρχή της πολυκύμαντης σταδιοδρομίας του παρουσιάστηκε ως συνθέτης και μουσικός. Στη συνέχεια χρειάστηκε να περάσει από σαράντα κύματα για να καθιερωθεί ως ένας από τους πυλώνες του λαϊκού τραγουδιού. Στις συνεντεύξεις που έδινε κατά καιρούς ξεχώριζε δυο τραγούδια που θεμελίωσαν τον μύθο του. Το ένα ήταν δικό του και δεν είναι άλλο από το περίφημο «Τρελοκόριτσο».

Γραμμένο στις αρχές της δεκαετία του '50 προοριζόταν για κάποιο λαϊκό τραγουδιστή σαν τον Τσαουσάκη ή τον Καζαντζίδη. Τελικά το είπε ο ίδιος κατά παραίνεση ενός ταξιτζή που την εποχή εκείνη τον μετέφερε κάθε βράδυ από το Περιστέρι στο νυχτερινό κέντρο «Ζούγκλα» στην πλατεία Βάθης. Σήμερα συνεχίζει να παίζεται κάθε βράδυ σε οποιοδήποτε λαϊκό μαγαζί της χώρας. για να φέρουν τη βόλτα τους οι μερακλήδες που ξεφαντώνουν. Το δεύτερο ήταν η «Φραγκοσυριανή» του Μάρκου Βαμβακάρη, το δοξαστικό αυτό του έρωτα και της λαϊκής ψυχής, ίσως το σημαντικότερο μαζί με την «Συννεφιασμένη Κυριακή» λαϊκό τραγούδι.