Μπιθικώτσης και Αγγελόπουλος έδιωξαν τον Διονυσίου από το μαγαζί

Η περίοδος 1959-1960 αποτέλεσε ορόσημο για το λαϊκό τραγούδι. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ανεβαίνει πολλά σκαλιά στην κλίμακα της δημοφιλίας καθώς γίνεται ο βάρδος του αναγεννημένου ρεμπέτικου αλλά και ο εκλεκτός του Μίκη Θεοδωράκη.
Την ίδια στιγμή ο Μανώλης Αγγελόπουλος αμφισβητεί ευθέως το λαϊκό μονοπώλιο του Στέλιου Καζαντζίδη αποκτώντας μια πλατιά βάση θαυμαστών. Μπιθικώτσης και Αγγελόπουλος εμφανίζονται μαζί στο ίδιο μαγαζί ενώ δίπλα τους στέκεται ο νεαρός Θεσσαλονικιός τραγουδιστής Στράτος Διονυσίου.

Ο Διονυσίου αρχικά τραγουδούσε αμισθί σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης ενώ παράλληλα βιοποριζόταν ως μικροπωλητής και ράφτης. Οι επαγγελματικές του εμφανίσεις ξεκίνησαν στο κέντρο Φαρίντα της συμπρωτεύουσας. Η ποιότητα της φωνής του τον βοήθησε να κατέβει γρήγορα στην Αθήνα. Δούλεψε πρώτα σε κάποιο κέντρο της οδού Σατωβριάνδου και μέσα στο 1959 γραμμοφώνησε τον πρώτο του δίσκο σαράντα πέντε στροφών με τίτλο "Εγώ δεν είμαι ένοχος" σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική Στσύρου Χατζηδάκη.

Όταν στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Μπιθικώτση και τον Αγγελόπουλο σε νυχτερινό κέντρο οι θαμώνες ζητούσαν ξανά και ξανά να ακούσουν αυτό το τραγούδι.
Η απήχησή του άγνωστου τραγουδιστή από τη Θεσσαλονίκη στους γλεντζέδες της Αθήνας ενόχλησε τους δύο μεγάλους τραγουδιστές που σύμφωνα με τον Διονυσίου φρόντισαν να φύγει από το μαγαζί με συνοπτικές διαδικασίες. Την αντισυναδελφική συμπεριφορά τους θυμήθηκε ο Διονυσίου σε μια συνέντευξή του αρκετά χρόνια αργότερα.