Μπιθικώτσης: Ο καλύτερος τραγουδιστής δεν είμαι ούτε εγώ ούτε ο Καζαντζίδης

Όταν έκανε αυτή τη δήλωση θα θυμόταν προφανώς κι εκείνο το επεισόδιο με τον Τάκη Λαμπρόπουλο της Columbia.

Είναι η εποχή που ο Ζαμπέτας, αυτό το "μαμούνι" της ελληνικής μουσικής προσπαθεί να επαναφέρει στα μονοπάτια της δισκογραφίας το θηρίο που λέγεται Σταύρος Παγιουμτζής.

Ο Στράτος όπως και ο Βαμβακάρης είχαν παραγκωνιστεί από τις εξελίξεις της δεκαετίας του '50 και τα έφερναν δύσκολα βόλτα.

Ο Ζαμπέτας θεωρούσε χρέος του να ξαναδώσει πνοή ονείρου στους πρώτους διδάξαντες.

Διηγείται σχετικά ο Ζαμπέτας: "Ξεκινάω με τον μπαγλαμά, κάνω ένα ταξίμι κι αρχινάω να παίζω το Χάρο, και ξεκινάει κι ο Στράτος, μία κι όξω δηλαδή...Βγαίνει ο δίσκος και τι να σου πω! Ο Τάκης Λαμπρόπουλος φώναξε τον Μπιθικώτση και του λέει πως από την ώρα που ο Στράτος Παγιουμτζής τραγούδησε το Χάρο θα απόσυρε την δική του εκτέλεση γιατί θα γίνονταν ρεζίλι!"