Ο Μπάτης οδοντίατρος και η «κουφάλα» του Αστυνόμου

Στα απομνημονεύματά του ο Ζαμπέτας ανασύρει μια ιστορία από την ηρωική περίοδο του ρεμπέτικου που του την διηγήθηκε ο Στράτος Παγιουμτζής.

«Μια φορά πριν από τον πόλεμο είναι ο Μάρκος, ο Στράτος και ο Μπάτης κι έχουνε πάει στην Κρήτη. Έχουνε πάει στην Κρήτη μήπως και βρούνε να παίξουνε πουθενά. Κάτι κάνουνε αλλά ξεμένουν πάλι και σε ένα χωριό ο Μπάτης έχει αγοράσει ένα μόνιππο, αμαξάκι με άλογο, φοράει κι ένα ημίψηλο καπέλο με τα παπιγιόν και κάνει το γιατρό για να βγάλουν μεροκάματο. Γυρνάει με το αμαξάκι, εδώ ο καλός γιατρός, ελάτε εδώ ο καλός γιατρός, οδοντογιατρός.

Είχε μαζί του κριεζότο με σταγονόμετρο και τους έβαζε στα δόντια και το δόντι τιναζότανε στον αέρα και δεν πόναγε. Πούλαγε και σκόνη για τους κοριούς, πούλαγε σκόνες για τα ούλα και τα δόντια. Οπότε μια μέρα, στην πλατεία ενός χωριού, είναι ο ενωματάρχης που τους κυνήγαγε.

Πάνε αυτοί να τρέξουν, να την κοπανήσουν και φωνάζει αυτός όχι μη φεύγετε, το δόντι μου πονάει. Τον βάζουνε στην άμαξα μέσα κι αρχίζει ο Μπάτης να φωνάζει, περάστε κύριοι, ελάτε να δείτε μια κουφάλα. Ξέρετε πόσο χρονών κουφάλα είναι αυτός; Του βάζει και το κριεζότο και μια χαρά ο ενωματάρχης, φιλιά κι αγκαλιές με τον Μπάτη».