Βγήκαν πιστόλια για τον Καζαντζίδη στην «Τριάνα», καθάρισε ο Παπαϊωάννου

Πέντε καταστηματάρχες μπούκαραν στην "Τριάνα" του Χειλά με όπλα και ήθελαν να κατέβει ο Καζαντζίδης από το πάλκο, γιατί κινδύνευαν να κλείσουν.

Βγήκαν πιστόλια για τον Καζαντζίδη στην «Τριάνα», καθάρισε ο Παπαϊωάννου

Την εποχή εκείνη ο Στέλιος έχει πάρει μαζί του τον Γιάννη Παπαϊωάννου και του δίνει καλό μεροκάματο, ανταποδίδοντάς του την στήριξη στα πρώτα δύσκολα χρόνια. Ο κυρ Γιάννης ήταν καιρό παροπλισμένος και σαν γνήσιος μάγκας έδειξε την ευγνωμοσύνη του με τον πιο συγκινητικό τρόπο.

Στην βιογραφία του Παπαϊωάννου "Ντόμπρα και σταράτα" ένας παλιός λαϊκός χορευτής αφηγείται τη σκηνή: Έρχονται ένα βράδυ πέντε μαγαζάτορες να μας χαλάσουν το μαγαζί και να το κλείσουν. Όλοι είχαν πάνω τους πιστόλια! Ήρθανε πρώτα πρώτα να απειλήσουνε τον Καζαντζίδη να κατέβει από το πάλκο...

Τον ειδοποιήσανε να πάει στην παρέα τους. Ο Στέλιος φοβότανε αλλά του μίλησα εγώ και ο Χειλάς. Τον καταφέρνουμε και καθόμαστε στο τραπέζι τους βάζοντας τον Στέλιο στη μέση. Εν τω μεταξύ όλα τα γκαρσόνια του μαγαζιού έχουνε πιστόλια και παρακολουθούνε τη σκηνή. Παίρνει ένας από αυτούς το λόγο και λέει στον Καζαντζίδη: "Πρέπει, Στέλιο, να κατέβεις από το πάλκο, γιατί κινδυνεύουμε όλοι να κλείσουμε".

Επεμβαίνει ο Χειλάς, πρωτοπαλίκαρο του Αλ Καπόνε, στην Αμερική: "Κανείς δεν μπορεί να μου κλείσει το μαγαζί. Θα περάσετε πρώτα από το πτώμα μου". Σηκώνεται πάνω ο Πετρόπουλος, που είχε κάνει από παλιά φόνους και μπαινόβγαινε στη φυλακή. Βγάζει το πιστόλι και το κολλά στην κοιλιά του Χειλά λέγοντας: "Τότε θα πεθάνεις" Ο Χειλάς όμως που ήταν παλικάρι του απάντησε: "Τράβα το πιστόλι γιατί θα στο βάλω στον κώλο!"

Είναι όρθιοι κι οι δυο και βρίσκονται στο πιο κρίσιμο σημείο να τραβήξει, να μην τραβήξει. Και τότε ακούγεται ένα "κρακ" από το διπλανό τραπέζι. Ο Παπαϊωάννου που έβλεπε τη σκηνή παίρνει και σπάει ένα ποτήρι στο δικό του κεφάλι! Και τον παίρνουν τα αίματα. Αιμόφυρτος τους λέει: "Σκοτώστε εμένα, ρε, που είχα να πάρω χρόνια μεροκάματο και μου έδωσε ο Καζαντζίδης". Αμέσως τα μαζέψανε και φύγανε. Αυτοί τον σεβόντουσαν τον Παπαϊωάννου...