Όταν ο «Θεός» (Τζιοβάνι) πάτησε στη «Γη» (Πειραιάς)

Ο Tζιοβάνι είχε την ευτυχία να γεννηθεί από εύπορη οικογένεια, με αποτέλεσμα να μη δει όπως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι το ποδόσφαιρο ως μέσο διαφυγής από τη μιζέρια και τη φτώχεια. Κλοτσούσε τη στρογγυλή θεά απλά γιατί τη... λάτρευε. Και αυτή η αγάπη του για την μπάλα τον οδήγησε στα 27 του από την Μπαρτσελόνα (εν ενεργεία διεθνής με τη Σελεσάο) στην Ελλάδα. Γιατί πολύ απλά ήθελε να παίζει συνέχεια και όχι να βρίσκεται στον πάγκο μιας κορυφαίας ομάδα του πλανήτη.

Ευλογία για όλους όσοι τον ζήσαμε... Γυρίζοντας τον χρόνο ακόμα πιο πίσω, συναντάμε τον Πελέ να τον βλέπει στα 22 του να παίζει μπάλα και να «τρελαίνεται» σε σημείο o ίδιος να φτάσει να βάλει λεφτά για να τον φέρει στη Σάντος. Εκεί φοράει το «10» και με 17 γκολ σε 25 ματς παίρνει την επόμενη χρονιά μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα. Στο «Καμπ Νου» συναντά την πρώτη χρονιά τον Ρονάλντο και την επόμενη καταφτάνει και ο Ριβάλντο, με αποτέλεσμα οι «μπλαουγκράνα» να «χορεύουν» ατελείωτη σάμπα!

Την τρίτη του σεζόν όμως ο Φαν Γκάαλ αρχίζει τα... δικά του, ζητώντας από τον «Ζιο» να αγωνιστεί μέχρι αμυντικό χαφ (!) που θα μαρκάρει σε όλο το ματς. Ο Βραζιλιάνος του απάντησε ότι παίζει μόνο από τη μέση και μπροστά και ο Ολλανδός του έδειξε την εξέδρα. Ας είναι καλά, όμως, γιατί έτσι ανάγκασε τον Ζιοβάνι το καλοκαίρι του 1999 στην έξοδο από τη Βαρκελώνη και είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε να αγωνίζεται και να μαγεύει με την ερυθρόλευκη φανέλα.

«Εγώ γεννήθηκα για να παίζω μπάλα. Δεν αντέχω να κάθομαι στον πάγκο και να παίρνω λεφτά, όσα και να είναι αυτά. Προτιμώ να αγωνίζομαι στην τέταρτη εθνική, παρά να είμαι αναπληρωματικός στην κορυφαία ομάδα του κόσμου», είχε δηλώσει ο Βραζιλιάνος σταρ, ο οποίος ανάγκασε τους Έλληνες φιλάθλους να τηρήσουν ευλαβικά την παρακάτω ατάκα του... «Θέλω να είμαι αυτός που φέρνει τον κόσμο στα γήπεδα και όχι αυτός που τον διώχνει». Αυτός ήταν ο Τζιοβάνι!