«Δεν μου λες, τι είναι η 3η Σεπτεμβρίου;»

- Να έχουν Σύνταγμα, ή να μην έχουν;
- Δεν επιτρέπεται να το έχουν.
- Αποφασίζομε να μην το έχουν;
- Είμαστε τέσσερις Δυνάμεις με καθήκοντα υψηλά, οι μεγάλοι να μην πάθουν από των μικρών τα λάθη, τραλαλά- τραλαλά-τραλαλά
- Και αν επιμείνουν να το έχουν;
- Εάν το έχουν, χωρίς να το έχουν;
- Εάν το έχουν και εις την ουσία δεν το έχουν;
- Αυτοί θα ξέρουν ότι θα το έχουν και εμείς θα ξέρουμε ότι δεν το έχουν.

Τα παραπάνω είναι κάποια αποσπάσματα από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο» που έκανε πρεμιέρα στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 1973.

Η 3η Σεπτέμβρη είναι μια ιστορική ημερομηνία αφού το 1843 η Ελληνική Πολιτεία, με πρωτεργάτες τον Συνταγματάρχη Δημήτρη Καλλέργη και τον Στρατηγό Μακρυγιάννη, πέρασε από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική.

Το κείμενο του Καμπανέλλη αναφέρεται στα γεγονότα του 1843. Αλλά η ιστορία, όπως λένε, έχει την τάση να επαναλαμβάνεται. Όχι φυσικά με την ακρίβεια που μπορεί να επαναληφθεί ένα πείραμα μέσα σ’ ένα εργαστήριο.

Σήμερα σε τούτο τον τόπο, δεν υπάρχει βασιλιάς, ή μονάρχης. Και δόξα τω Θεώ, Σύνταγμα υπάρχει. Όπως υπάρχουν και οι Μεγάλες Δυνάμεις – για την ακρίβεια υπάρχουν οι μεγάλοι και οι μικροί αυτού του κόσμου.

Αυτοί που αποφασίζουν και αυτοί που υφίστανται τις αποφάσεις, ενίοτε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι συμμετείχαν σε αυτές.

Η ιστορία αλλάζει ρούχα, «ντύνεται» ίσως πιο προοδευτικά, πιο μοντέρνα, αλλά συνεχίζει να είναι σιδηροδέσμια της Εξουσίας.

Όπως κι εμείς άλλωστε…