Νικόλας Άσιμος: Μια ζωή με... μπαταρία

Ένας άνθρωπος που αποφάσισε να ζήσει με τον πλέον αντισυμβατικό τρόπο, που ήταν κύριος του εαυτού του.

Ένας καλλιτέχνης που δεν φοβήθηκε ποτέ να εκφράσει τις φοβίες του, δεν ήθελε να βάλει ταμπέλα στον εαυτό του, δεν συμβοβάστηκε με ότι δεν του άρεσε, δεν πούλησε ποτέ σταριλίκι. Το αντίθετο, ήταν πάντα εκφραστικός μέσα από τους στίχους του, κλεινόταν στον εαυτό του και του άρεσε να αμφισβητεί με συνέπεια και πίστη αυτό τον κόσμο της βαρβαρότητας.

Αιρετικός, ιδιοφυής, ακούραστος, ασυμβίβαστος. Δεν υπηρέτησε ποτέ ότι δεν πίστευε, δεν θέλησε να γίνει μέλος δισκογραφικών εταιριών, δεν πούλησε ποτέ την τέχνη του την οποία υπηρέτησε με θέρμη μέχρι τα 38 του χρόνια, όταν και αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του, αφού τον βρήκαν κρεμασμένο σε ένα σωλήνα ύδρευσης στα Εξάρχεια.

Η δράση του Άσιμου τόσο μέσα από τα τραγούδια του, όσο και από τον τρόπο που επέλεξε να ζήσει είναι ένα μάθημα για όλους όσους παραμένουν ανήσυχοι, δεν συμβιβάζονται, δεν κάνουν πίσω στα θέλω τους και δεν υποτάσσονται στις επιθυμίες των άλλων.

Η διαδρομή του τόσο μικρή, οι στίχοι του τόσο τεράστιοι:

«Αποφασισμένος πάντα
Στην προσωπικιά μου μπάντα
Την ψυχή μου δεν πουλάω
Και τον δρόμο μου τραβάω».