Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι, αλλά «θα δω την Προοδευτικούλα να κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ...»

Τα τελευταία πρωινά στον REAL FM ήταν πραγματικά δύσκολο να τον συναντάς καθώς ήταν πραγματικός πλέον χειρηλάτης στο αναπηρικό αμαξίδιο που χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις του.

Όταν δε, ο Γιάννης Καλαμίτσης έφυγε για το ταξίδι, σαν σήμερα το 2013, ήταν μάλλον αδύνατον για όσους τον είχαν γνωρίσει -λίγο ή πολύ- να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους όταν άκουγαν τη Βίκυ Μοσχολιού να ερμηνεύει το «Άνθρωποι Μονάχοι». Είχε γράψει τους στίχους.

Ο ίδιος πάντως στην εκπομπή «Πρωινές χειρηλασίες», αρχικά στον ΑΝΤ1, στη συνέχεια στον REAL, όταν έβαζε κάποιο δικό του τραγούδι ανέφερε κανονικά τον συνθέτη και τον τραγουδιστή και πρόσθετε: «τους στίχους έγραψε κάποιος γνωστός μου».

Ένα από τα πάθη του ήταν το ποδόσφαιρο. Για την ακρίβεια η Προοδευτική. Ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του για να αιτιολογήσει το φιλοσόφημα με το οποίο πορεύτηκε στη ζωή του, το «Dum spiro spero» του Κικέρωνα (όσο αναπνέω, θα ελπίζω), είχε πει: «Στο ποδόσφαιρο, φανατικός φίλαθλος της Προοδευτικής, πικραινόμουν βλέποντας την ομάδα μου να πέφτει κατηγορίες και σταδιακά να υποβιβάζεται από την Πρώτη Εθνική και να καταλήγει στην Τέταρτη. Τις άντεχα όμως τις πίκρες, χάρις στη ρήση του Κικέρωνα. Σκεπτόμουν πως, αφού εξακολουθώ και αναπνέω, μπορώ να ελπίζω πως, κάποια μέρα, θα δω την Προοδευτικούλα να κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ, κερδίζοντας στον τελικό την Μπαρτσελόνα».

Προφανώς και είναι κάτι που δεν είδε ο Γιάννης Καλαμίτσης, ο οποίος κάθε Μεγάλη Παρασκευή έδινε το παρών στο γήπεδο της Προοδευτικής συμμετέχοντας στον παραδοσιακό αγώνα Βραδυποριακού - Ταλαιπωριακού και υπερασπιζόμενος την εστία των παλαιμάχων της Προοδευτικής.

Είχε γράψει στους στίχους σε περίπου 400 τραγούδια αλλά σίγουρα γνωστότερο όλων ήταν το ακόλουθο: