Ο ζωγράφος του Ρομαντισμού

Ο Ευγένιος Ντελακρουά είναι ο κορυφαίος γάλλος ζωγράφος του Ρομαντισμού.­ Εμπνεύστηκε τα θέματά του κυρίως από ιστορικά ή σύγχρονά του γεγονότα (όπως η Ελληνική Επανάσταση), αλλά και από τη λογοτεχνία, ενώ η επίσκεψή του στην Αλγερία και το Μαρόκο το 1832 του έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθεί και με εξωτικά θέματα. Ο Ντελακρουά άντλησε πολλά στοιχεία από τα έργα των συγχρόνων του Τζον Κόνσταμπλ, Τεοντόρ Ζερικό και Αντουάν-Ζαν Γκρο, αλλά και από παλιούς δασκάλους, όπως ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Ρούμπενς και ο Νικολά Πουσέν. Με την τεχνική του στον τομέα του χρώματος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη τόσο του ιμπρεσιονισμού, όσο και του μετα-ιμπρεσιονισμού.

Ο Φερντινάν Βικτόρ Εζέν Ντελακρουά γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1798 στο Σαραντόν-Σεν-Μορίς, προάστιο στα νοτιοανατολικά του Παρισιού. Ο νεαρός Ευγένιος μεγάλωσε μέσα αστικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον κι έδειξε από νωρίς την αγάπη του για τις τέχνες, για τη ζωγραφική, τη μουσική και το θέατρο.

Το 1822 εκτέθηκε στο Παρισινό Σαλόνι ο πρώτος αξιόλογος πίνακάς του με τίτλο «Ο Δάντης και ο Βιργίλιος στην Κόλαση», εμπνευσμένος από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη. Το δραματικό γεγονός εκείνης της χρονιάς, η σφαγή των Ελλήνων της Χίου από τους Τούρκους (30 Μαρτίου 1822), ενέπνευσε στον Ντελακρουά τον μεγάλο του πίνακα «Η σφαγή της Χίου», που εκτέθηκε για πρώτη φορά στις 25 Αυγούστου 1824 στο Παρισινό Σαλόνι. Η αγέρωχη έπαρση των κατακτητών, η φρίκη και η απελπισία των αθώων Ελλήνων, και η λάμψη ενός απέραντου ουρανού δημιουργούν μία εκφραστική ενότητα που φανερώνει τον χαρακτήρα της μεγαλοφυΐας του καλλιτέχνη.

Στις 17 Μαΐου 1826, λίγες ημέρες μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου παρουσίασε στην Γκαλερί Λεμπρίν του Παρισιού τον πίνακα «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου», με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τον ελληνικό αγώνα. Η συγκινητική αλληγορία του Ντελακρουά μαρτυρεί το ενδιαφέρον των λαών της Ευρώπης για το ελληνικό δράμα, που συνέβαλε αποφασιστικά στην τελική ευόδωση του Αγώνα με την ίδρυση του ελληνικού κράτους.

Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 1832 πραγματοποίησε ένα μεγάλο ταξίδι σε Ισπανία, Μαρόκο και Αλγερία, το οποίο επρόκειτο να επηρεάσει σημαντικά την εξέλιξή του ως καλλιτέχνη. Μετά το Μαρόκο, το σχέδιο και ο χειρισμός των χρωμάτων από τον Ντελακρουά έγιναν πιο ελεύθεροι και η χρήση του χρώματος ακόμη πιο πλούσια. Χαρακτηριστικοί πίνακες αυτής της περιόδου είναι: «Οι Γυναίκες του Αλγερίου», «Φανατικοί της Ταγγέρης» και «Εβραϊκός Γάμος στο Μαρόκο».

Με μια ματιά…

1946: Ακροδεξιοί της συμμορίας Σούρλα δολοφονούν στη Θεσσαλία τον δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη» Κώστα Βιδάλη.

1961: Οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας αρχίζουν να κατασκευάζουν το τείχος του Βερολίνου. Το «τοίχος του αίσχους», όπως ονομάστηκε, θα διατηρηθεί έως τις 9 Νοεμβρίου του 1989, οπότε θα γκρεμιστεί κατά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών.

1968: Ο Αλέκος Παναγούλης προσπαθεί να ανατινάξει το αυτοκίνητο του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, αλλά αστοχεί και συλλαμβάνεται.

2004: Τελετή έναρξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. 202 εθνικές αποστολές και 11.099 αθλητές παρελαύνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο, υπό τους ήχους του DJ Tiesto. Σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας, ο Πύρρος Δήμας. «Μαγική η γιορτή», παγκόσμια τα εύσημα για τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Δημήτρη Παπαϊωάννου.

2009: Αποκαλυπτική είναι η δήλωση του φωτογράφου του «Αττίλα», Εργκούν Κονουκσεβέρ, ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας των πέντε κύπριων εθνοφρουρών αιχμαλώτων, εγκλήματος πολέμου που αποκαλύφθηκε 35 χρόνια μετά. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του φωτογράφου, όχι μόνο είδε τη δολοφονία των αιχμαλώτων, αλλά έχει καταθέσει σχετικά στον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.