Η μάχη του Βατερλώ

Μετά την εξορία του στη νήσο Έλβα, ο Ναπολέων επανήλθε στον θρόνο και κυβέρνησε 100 ημέρες τη Γαλλία από τον Μάρτιο του 1815. Με το φάντασμά του να πλανάται πάνω από την Ευρώπη, η Αγγλία και η Πρωσία ήθελαν να τελειώνουν μαζί του, προτού σταθεροποιήσει την εξουσία του. Ο Ναπολέων από την πλευρά του επεδίωξε να πλήξει τους δύο βασικούς του αντιπάλους προτού κατορθώσουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
Η στρατιά του Ναπολέοντα, με αρχηγούς τους Νέι και Γκρουσί, αριθμούσε 72.000 άνδρες, ενώ οι συνασπισμένες δυνάμεις 68.000 Βρετανοολλανδούς υπό τον Άρθουρ Γουέλσλι Α' δούκα του Ουέλιγκτον και 45.000 Πρώσους υπό τον Γκέμπαρτ φον Μπλίχερ.

Τρεις μέρες πριν από την αποφασιστική μάχη, οι στρατηγοί του Ναπολέοντα νίκησαν τους Πρώσους στο Λινί, ενώ καθήλωσαν τον δούκα του Ουέλιγκτον στο Κατρ-Μπα. Ο στρατάρχης Γκρουσί δεν κατόρθωσε να συντρίψει τους Πρώσους και εγκλωβίστηκε στη Βαβρ από την οπισθοφυλακή τους, δίνοντας την ευκαιρία στον Μπλίχερ να ενωθεί με τον Ουέλιγκτον.

Ο δούκας του Ουέλιγκτον ήθελε να παρασύρει τον Ναπολέοντα στο Βατερλώ, όπου μπορούσε να οχυρώσει καλύτερα τον στρατό του. Ο Ναπολέων έκανε ένα σοβαρό σφάλμα το πρωί της 18ης Ιουνίου. Καθυστέρησε να επιτεθεί μέχρι το μεσημέρι, προκειμένου να στεγνώσει το λασπωμένο έδαφος από την κατακλυσμιαία βροχή που είχε προηγηθεί. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στους Πρώσους του Μπλίχερ να φτάσουν στο Βατερλώ και να ενισχύσουν τον Ουέλιγκτον.

Η μάχη ξεκίνησε τελικά στις 11 το πρωί και μέχρι τις 6 το απόγευμα οι Γάλλοι είχαν την πρωτοβουλία, αλλά οι κατά κύματα επιθέσεις τους απέτυχαν να δημιουργήσουν ρήγματα στο κέντρο των συμμαχικών δυνάμεων, εξαιτίας της έλλειψης συντονισμού μεταξύ ιππικού και πεζικού. Η εμφάνιση των Πρώσων στο πεδίο της μάχης και η πίεση που ασκούν στην ανατολική πτέρυγα του Ναπολέοντα τον αναγκάζουν να μεταφέρει δυνάμεις από το μέτωπο κατά του Ουέλιγκτον.

Στις 6 το απόγευμα ο στρατάρχης Νέυ με μία συνδυασμένη επίθεση πυροβολικού, ιππικού και πεζικού δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στο κέντρο των συμμαχικών δυνάμεων, που υφίστανται σημαντικές απώλειες. Ο Νέυ ζητά από τον Ναπολέοντα ενισχύσεις για να αποτελειώσει τον Ουέλιγκτον, όμως εκείνος το απορρίπτει, επειδή ήταν απασχολημένος με την απόκρουση των Πρώσων, και μόνο μετά τις 7 το βράδυ μπόρεσε να στείλει έναν περιορισμένο αριθμό στρατιωτών από την αυτοκρατορική φρουρά.

Στο μεταξύ, ο δούκας του Ουέλιγκτον κατορθώνει να αναδιοργανώσει τις δυνάμεις του και με τη βοήθεια των Πρώσων να περάσει στην αντεπίθεση. Στις 8 το βράδυ η συμμαχική προέλαση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και σε συνδυασμό με τις επιθέσεις των Πρώσων από την ανατολική πλευρά προκαλεί πανικό στον γαλλικό στρατό και την άτακτη υποχώρησή του.

Στις 9 το βράδυ ο Μπλίχερ και ο δούκας του Ουέλιγκτον συναντήθηκαν στο πανδοχείο «Η Ωραία Συμμαχία» και κήρυξαν το τέλος της μάχης. Τόσο λυσσώδης ήταν η μάχη, ώστε σε έναν χώρο μόλις 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων κείτονταν 47.000 νεκροί και τραυματίες.

Η μάχη στο Βατερλώ σήμανε το τέλος των πολιτικών φιλοδοξιών του Ναπολέοντα και την κατάλυση της αυτοκρατορίας του. Οι σύμμαχοι τον εξόρισαν στο νησί της Αγίας Ελένης, όπου άφησε την τελευταία του πνοή το 1821.

Με μια ματιά…

1904: Ο υπουργός Παιδείας, Σπυρίδων Στάης, σκοτώνει σε μονομαχία τον βουλευτή Τρικάλων, Κόκο Χατζηπέτρο. Ο Χατζηπέτρος είχε εξυβρίσει τον Στάη, επειδή του είχε αρνηθεί ρουσφέτι και ο υπουργός, κατά τα ειωθότα της εποχής εκείνης, ζήτησε μονομαχία για να αποκαταστήσει την τρωθείσα τιμή του, την οποία απεδέχθη ο Χατζηπέτρος.

1932: Ιδρύεται στη Γενεύη η ΦΙΜΠΑ, η παγκόσμια ομοσπονδία του μπάσκετ. Μεταξύ των οκτώ ιδρυτικών μελών είναι και η Ελλάδα, που εκπροσωπείται από τους Συμεών Μαυροσκούφη και Γεώργιο Αμπατζίογλου.

1953: Το Τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας αποκρούει ισχυρή επίθεση κινεζικού συντάγματος κατά του υψώματος Χάρι (ύψος 440 μέτρα).

1976: Ο 22χρονος διεθνής επιθετικός Θωμάς Μαύρος μεταγράφεται από τον Πανιώνιο στην ΑΕΚ έναντι 4 εκατομμυρίων δραχμών, παράλληλα με τις εισπράξεις έξι φιλικών αγώνων. Ο Μαύρος θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους σκόρερ όλων των εποχών στην Ελλάδα.