Ο λαϊκός ήρωας... Λόρενς της Αραβίας
Στις 19 Μαΐου του 1935 άφησε την τελευταία του πνοή ο Τόμας Έντουαρντ Λόρενς – γνωστότερος ως Λόρενς της Αραβίας. Άγγλος στρατιωτικός, αρχαιολόγος και συγγραφέας.
Πολλοί Άραβες τον θεωρούν λαϊκό ήρωα για τους αγώνες του υπέρ της απελευθέρωσης των Αράβων από τον οθωμανικό και τον ευρωπαϊκό ζυγό, αλλά και πολλοί Βρετανοί τον συγκαταλέγουν μεταξύ των μεγαλύτερων ηρώων της χώρας τους.
Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1888 στο Τρίμεντοκ της βόρειας Ουαλίας. Από παιδί ακόμα τον είχε «κερδίσει» η αρχαιολογία. Αποφοίτησε αριστούχος από το Jesus College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στη μεσαιωνική αγγειοπλαστική, τις οποίες όμως εγκατέλειψε όταν του προτάθηκε να εργαστεί σε κάποιες βρετανικές αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μέση Ανατολή. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους Άραβες, την κουλτούρα και τη γλώσσα τους, συλλέγοντας εμπειρίες που αργότερα αποδείχθηκαν ανεκτίμητες.
Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος το 1914 ο Λόρενς στρατολογήθηκε ως στρατιωτικός σύνδεσμος μεταξύ των βρετανικών και των αραβικών δυνάμεων στο Κάιρο. Δύο χρόνια αργότερα οι Άραβες επαναστάτησαν ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία κι ο Λόρενς στάλθηκε στη Μέκκα. Η αποστολή του ήταν να κατασκοπεύσει τον άτακτο στρατό των διαφόρων αραβικών φυλών, αλλά γοητεύτηκε από το πνεύμα της ερήμου, ένωσε τους Άραβες σε τακτικό στρατό και τους οδήγησε σε νικηφόρες μάχες εναντίον των Τούρκων. Τις εμπειρίες του από την Αραβική Επανάσταση τις κατέγραψε στα κλασικά βιβλία του «Επτά στύλοι της σοφίας: Ένας θρίαμβος» (εκδόσεις Εστία) και «Ανταρτοπόλεμος στην έρημο» (εκδόσεις Άγρα).
Μετά τον πόλεμο εργάσθηκε στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών και το 1919 συμμετείχε στη Διάσκεψη των Παρισίων για την ειρήνη, όπου υποστήριξε ενθέρμως την ιδέα της αραβικής ανεξαρτησίας. Παρά τις προσπάθειές του, όμως, η Συρία, η Παλαιστίνη και το Ιράκ παρέμειναν κάτω από την κυριαρχία της Γαλλίας και της Βρετανίας.
Το 1921 διορίστηκε σύμβουλος του Ουίστον Τσόρτσιλ στο Υπουργείο Αποικιών, θέση από την οποία παραιτήθηκε έναν χρόνο αργότερα για να καταταγεί στη βρετανική πολεμική αεροπορία. Προκειμένου να διατηρήσει την ανωνυμία του, χρησιμοποίησε ψεύτικο όνομα (Τόμας Έντουαρντ Ρος), κάτι που ανακάλυψαν οι εφημερίδες και αποπέμφθηκε. Κατάφερε να επανέλθει, με τη βοήθεια ενός υψηλόβαθμου φίλου του, τον Αύγουστο του 1925 με το όνομα Τόμας Έντουαρντ Σόου.
Από τη RAF αποχώρησε το Μάρτιο του 1935 και αποσύρθηκε στο αγρόκτημά του στο Ντόρσετ της Αγγλίας. Δύο μήνες αργότερα είχε ένα ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του και υπέστη βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...
1919: Ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των Γερμανών και Σοβιετικών συμβούλων του
1962: Η Μέριλιν Μονρόε τραγουδάει αισθησιακά το «Happy Birthday» προς τιμήν του Αμερικανού προέδρου Τζον Κένεντι στο πάρτι γενέθλιων του.
1971: H Τσέλσι και η Ρεάλ Μαδρίτης αναδεικνύονται ισόπαλες 1-1 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης, που διεξάγεται στο Στάδιο Καραϊσκάκη, στον πρώτο τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης επί ελληνικού εδάφους. Επειδή από τους τότε κανονισμούς δεν προβλεπόταν παράταση, ορίζεται επαναληπτικός αγώνας για τη μεθεπομένη στο ίδιο γήπεδο, που θα βρει νικήτρια την Τσέλσι με 2-1.
1973: Ο αντιπρόεδρος της Χούντας, Νικολάος Μακαρέζος, πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στο Πεκίνο. Συναντάται με τον Μάο Τσε Τουνγκ και του επιδίδει μήνυμα του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου.
1991: Οι Κροάτες ψηφίζουν υπέρ της ανεξαρτησίας τους από τη Γιουγκοσλαβία.
1996: Ο Ολυμπιακός ανακηρύσσεται πρωταθλητής Ελλάδας στο μπάσκετ, συντρίβοντας με το ιστορικό 73-38 τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ στον 5ο τελικό.
1997: Σοβαρά επεισόδια με τραυματισμούς και συλλήψεις σημειώνονται στη Λευκωσία, όταν ομάδα διαδηλωτών, που συμμετέχει σε εκδήλωση διαμαρτυρίας, επιχειρεί να μεταβεί στον κατεχόμενο τομέα της πόλης, όπου εκείνη την ώρα δίνουν συναυλία ο Σάκης Ρουβάς και ο Τούρκος συνάδελφός του Μουράτ Κουτ, στο πλαίσιο των προσπαθειών του ΟΗΕ για επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων της Κύπρου.
1999: Διεξάγεται ο 39ος και τελευταίος τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων μεταξύ της Λάτσιο και της Μαγιόρκα (2-1) στο Βίλα Παρκ του Μπέρμιγχαμ. Aπό την περίοδο 1999-2000 το Κυπελλούχων θα ενοποιηθεί με το ΟΥΕΦΑ.