H αιματηρή απεργία στο Λαύριο που άνοιξε δρόμο στο εργατικό κίνημα

Η πρώτη φλέβα ασημιού, που αναφέρει ήδη ο Αισχύλος στους «Πέρσες» ως πιθανή αιτία που οι Έλληνες νίκησαν στους άνισους αγώνες εναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας, αποδεικνύεται στην πορεία του χρόνου όχι απλώς υπαρκτή αλλά και ανεξάντλητη. Ξημερώματα 8ης Απριλίου 1896: στα μεταλλεία του Λαυρίου 1.800 εργάτες ανέβηκαν από το μεταλλευτικό φρέαρ βάθους 182 μέτρων όπου δούλευαν, έκλεισαν όλες τις εισόδους, περικύκλωσαν τον χώρο και κήρυξαν απεργία. Διεκδικούσαν από τον Ιταλό εργοδότη τους, τον αδίστακτο Σερπιέρι, το αυτονόητο: ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και έγκαιρη μεταφορά τους στο νοσοκομείο όταν τραυματίζονταν για να μην πεθαίνουν στον δρόμο, αύξηση του μισθού τους και κατάργηση των λεγόμενων εργολάβων.

Οι απεργοί θέλησαν από την πρώτη στιγμή να διαπραγματευτούν ειρηνικά τα αιτήματά τους με τη διεύθυνση, αλλά όταν πλησίασαν τα γραφεία της εταιρείας δέχτηκαν πυροβολισμούς από τους φύλακες. Εξαγριωμένοι οι εργάτες άρχισαν να τους λιθοβολούν. Τα ορυχεία του Λαυρίου μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης, ώσπου δύο εργάτες σκοτώθηκαν από τους φύλακες. Ο Σερπιέρι που κρυβόταν στην πολυτελή βίλα του, λίγα μέτρα πιο μακριά από τα μεταλλεία, φυγαδεύτηκε και σώθηκε την τελευταία στιγμή, μεταμφιεσμένος σε παπά.

Η ένταση συνεχίστηκε για μέρες, με τους απεργούς να μην κάνουν πίσω. Τότε η κυβέρνηση έστειλε στρατό για να καταστείλει την απεργία και ένα πολεμικό πλοίο για να τους τρομοκρατήσει… Στις νέες συμπλοκές που ακολούθησαν σκοτώθηκαν άλλοι δύο εργάτες, τραυματίστηκαν πολλοί, ενώ συνελήφθησαν και δικάστηκαν δεκαπέντε απεργοί. Υπήρχαν εντάλματα για άλλους δέκα, αλλά πρόλαβαν και έφυγαν. Έτσι, στις 21 Απριλίου, μετά από 14 μέρες, έληξε βίαια η απεργία. Το μόνο που πέτυχαν οι εργάτες ήταν μια μικρή αύξηση του μεροκάματου από 2,5 δραχμές σε 3,5, ενώ όλα τα υπόλοιπα αιτήματα ξεχάστηκαν από την εργοδοσία. Μετά την απεργία εγκαταστάθηκε μόνιμα στα μεταλλεία του Λαυρίου στρατιωτικό σώμα προκειμένου να αποτρέψει τους εργάτες από νέες εξεγέρσεις. Οι εργάτες δούλευαν κάτω από καθεστώς στρατιωτικής τρομοκρατίας.

Με μια ματιά...
1093: Εγκαινιάζεται ο νέος καθεδρικός ναός του Γουίντσεστερ.
1820: Ο αγρότης Γιώργος Κεντρωτάς, σκάβοντας στο κτήμα του στη Μήλο, ανακαλύπτει ένα γυναικείο άγαλμα. Είναι η πασίγνωστη σήμερα Αφροδίτη της Μήλου που βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου και την οποία απέκτησαν οι Γάλλοι με την απειλή των όπλων.
1928: Ολοκληρώνονται στο Παναθηναϊκό Στάδιο οι 8οι Γερμανοελληνικοί Αγώνες, που ξεκίνησαν την προηγούμενη μέρα, με τη συμμετοχή 10 αθλητών από το Berliner Sport Klub, τον Εθνικό, τον Πανιώνιο και τον ΓΣ Αμαρουσίου.
1941: Οι Γερμανοί «ραγίζουν» το μέτωπο της ελληνικής άμυνας στη «Γραμμή Μεταξά».
1950: Ξεκινάει το πρώτο πρωτάθλημα του ΝΒΑ.
1961: Μεγάλη έκρηξη στο πλοίο «Ντάρα» στον Περσικό Κόλπο σκοτώνει 238 άτομα.
1963: Ο Οδυσσέας Ελύτης αναλαμβάνει διευθυντής προγράμματος του ΕΙΡ. Θα παραμείνει στη θέση του έως τις 28 Απριλίου 1964.
1973: Πεθαίνει ο Πάμπλο Πικάσο, Ισπανός ζωγράφος.
1989: Το ΚΚΕ, η Ελληνική Αριστερά, η ΕΔΑ και ανεξάρτητοι αριστεροί συγκροτούν τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου. Πρόεδρος ορίζεται ο Χαρίλαος Φλωράκης και γραμματέας ο Λεωνίδας Κύρκος.
1990: Η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, με ποσοστό 46,8% και 150 έδρες, στις τρίτες βουλευτικές εκλογές μέσα σε έναν χρόνο. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 38,6% και ο Συνασπισμός με 10,2%.
1990: Πεθαίνει ο Απόστολος Καλδάρας, Έλληνας λαϊκός συνθέτης.

2010: Η γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Αθηναϊκού κατακτά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.
2011: Πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 46 ετών ο συντάκτης της αθλητικής εφημερίδας «Φίλαθλος», Λάζαρος Μουρκάκος, γιος του Νίκου Μουρκάκου, παράγοντα του Εθνικού.
2013: Πεθαίνει η Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1979 έως το 1990.
2021: O Βασίλης Σεβαστής, επί σειρά ετών πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ και πρόσφατα εκλεγείς ως εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας στην ΕΟΕ, πεθαίνει από κορoνοϊό σε ηλικία 72 ετών, μετά από νοσηλεία στη ΜΕΘ του νοσοκομείου «Σωτηρία». Υπήρξε από τους κορυφαίους αθλητές στίβου των δεκαετιών ’60 και ’70.