Η ναυμαχία του Ναυαρίνου

Μετά την πτώση της Ακρόπολης και την επικράτηση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, η Επανάσταση έπνεε τα λοίσθια. Τότε ήταν που η ευρωπαϊκή διπλωματία άρχισε να διάκειται ευμενώς προς τους Έλληνες. Στην αλλαγή στάσης συνετέλεσαν τόσο η εξωτερική πολιτική του Γεώργιου Κάνινγκ όσο και ο θάνατος του τσάρου της Ρωσίας Αλέξανδρου Α’.

Αφορμή για τη ναυμαχία στάθηκε ένα ναυτικό επεισόδιο μεταξύ βρετανικών και τουρκικών πλοίων στην περιοχή της Ιτέας. Οι επικεφαλής των συμμαχικών δυνάμεων ήταν ο αντιναύαρχος Κόδρινγκτον, ο υποναύαρχος Δεριγνί και ο υποναύαρχος Χέιδεν. Οι Σύμμαχοι είχαν τη δυνατότητα να ξεκινήσουν τις εχθροπραξίες με τους Οθωμανούς με βάση τη συνθήκη του Λονδίνου. Η συνθήκη εκείνη αποτέλεσε ανάχωμα στις φιλοτουρκικές «φωνές» στη Βρετανία. Η συνθήκη είχε υπογραφεί στις 24 Ιουνίου του 1827 και προέβλεπε την κατάπαυση πυρός ανάμεσα σε Τούρκους της Πύλης και Έλληνες. Ο Ιμπραήμ προφανώς δεν τη σεβάστηκε, ωστόσο δεν ήξερε πως ένας μυστικός όρος της θα μπορούσε να επιβληθεί με τη βία με το πέρας ενός μηνός.

Οι Τούρκοι είχαν περισσότερα πλοία αλλά και πυροβόλα στα κοντινά φρούρια στη στεριά. Την πλάστιγγα, ωστόσο, ήρθε να γείρει η έλευση του ρωσικού στόλου ακριβώς την κρίσιμη ώρα που τα συμμαχικά πλοία είχαν υποστεί ζημιές και απώλειες στα πληρώματά τους. Ο Κόδρινγκτον είχε γίνει ο μοναδικός στόχος των Οθωμανών, οι οποίοι θεωρούσαν πως, εάν τον σκοτώσουν, η ναυμαχία θα τελειώσει. Τα πλοία σχεδόν ακουμπούσαν μεταξύ τους. Οι σύμμαχοι νικούσαν και ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος είτε βυθιζόταν είτε οι καπεταναίοι παραδίδονταν.

Ο Ιμπραήμ, βλέποντας τον στόλο του να καταστρέφεται, τράπηκε σε φυγή προς τα μεσσηνιακά βουνά. Τα φρούρια παραδόθηκαν και υπογράφηκε ανακωχή.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις στην ναυμαχία πήραν μέρος με 10 πολεμικά πλοία, 10 φρεγάτες, 4 μπρίκια και 3 βάρκες ενώ ο οθωμανικός στόλος αποτελείτο από 3 πολεμικά πλοία, 17 φρεγάτες, 30 κορβέτες, 28 μπρίκια, 5 βάρκες και 6 πυρπολικά.

Οι συμμαχικές απώλειες ανήλθαν στους 650 νεκρούς και τραυματίες, ενώ οι Οθωμανοί είχαν 6.000 νεκρούς και έχασαν 60 πλοία.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν μπορούσε πια να επιβάλλει όρους, παρά μόνο να συμβιβάζεται. Η Επανάσταση είχε αναγεννηθεί την ώρα που έσβηνε.

Με μια ματιά…

1820: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και οι «Φιλικοί» αποφασίζουν να κηρύξουν επανάσταση στη Μολδοβλαχία.

1888: Εγκαινιάζεται το Ζάππειο Μέγαρο στην Αθήνα.

1912: Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει τα Γιαννιτσά. Οι Τούρκοι υποχωρούν στη Θεσσαλονίκη.

1921: Μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Γάλλος πρεσβευτής Φρανκλέν Μπουγιόν υπογράφει με τον Κεμάλ Ατατούρκ τη Συμφωνία της Άγκυρας, η οποία προβλέπει αναγνώριση του κεμαλικού καθεστώτος, εμπορικές συναλλαγές, αποχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων από τις κατεχόμενες περιοχές και χορήγηση όπλων.

1968: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού ο Αμερικανός Ντικ Φόσμπερι κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις ύψος, εισάγοντας έναν νέο παλμό στο αγώνισμα, καθώς περνά τον πήχη με την πλάτη.

1982: Ποδοσφαιρική τραγωδία στο Στάδιο «Λένιν» της Μόσχας (νυν «Λουζνίκι»). 66 θεατές χάνουν τη ζωή τους όταν ποδοπατούνται λίγο πριν από το τέλος του αγώνα Σπαρτάκ Μόσχας - Χάαρλεμ Ολλανδίας για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.