Η φωνή δεν σβήνει...

Το πραγματικό της όνομα ήταν Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν. Τραγούδια όπως το «La vie en rose» (1946) και το «Non, je ne regrette rien» (1960) εκτόξευσαν τη φήμη της και την κατέστησαν την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια στην Ιστορία της Γαλλίας.

Γνώρισε μεγάλες δόξες και στη Νέα Υόρκη, όπου ερωτεύτηκε τον βασιλιά του μποξ Μερσέλ Σερντάν και έζησαν ένα από τα πιο φημισμένα ρομάντζα της εποχής. Ο ξαφνικός θάνατος του Σερντάν σε αεροπορικό δυστύχημα το 1949 βυθίζει την Πιάφ σε κατάθλιψη.

Το 1951 έχει δύο σοβαρά τροχαία, ενώ μετά το δεύτερο οι γιατροί τής δίνουν για καιρό μορφίνη, στην οποία εθίζεται. Η Πιάφ την ανακατεύει μαζί με αλκοόλ, χειροτερεύοντας έτσι την ήδη κακή κατάσταση της υγείας της.

Σε ένα κονσέρτο στη Στοκχόλμη, στα τέλη της δεκαετίας του ‘50, καταρρέει πάνω στη σκηνή και η διάγνωση των γιατρών είναι ανίατος καρκίνος. Η Πιάφ δεν πτοείται και συνεχίζει να εμφανίζεται κάνοντας περιοδείες όπως και πριν, συνοδευόμενη όμως από μια νοσοκόμα που της χορηγεί μορφίνη για τους πόνους.

Το 1960 τραγουδά με επιτυχία το «Non, je ne regrette rien» («Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα») του Σαρλ Ντιμόν και συνεχίζει να θριαμβεύει τραγουδώντας, παρότι συχνά τρεκλίζει και παραπατά στη σκηνή.

Το καλοκαίρι του 1961 γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της, τελευταίο της έρωτα, τον Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει «Τεό Σαγαπό» και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962 (στα 46 της εκείνη και 26 εκείνος). Εκείνο το καλοκαίρι παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros για το σύνολο της καριέρας της.

Η Εντίθ Πιάφ σβήνει την ίδια μέρα με τον φίλο της, Ζαν Κοκτώ, στις 10 Οκτωβρίου 1963, μόλις στα 48 της χρόνια, στο Plascassier, κοντά στο Grasse, από κίρρωση. Ο σύζυγός της μεταφέρει την ίδια ημέρα του θανάτου της τη σορό της στη «δική της πόλη», το Παρίσι. Ο τάφος της βρίσκεται στο παρισινό Κοιμητήριο Περ Λασαίζ. Η Πιάφ έφυγε φτωχή, αφήνοντας στον τελευταίο σύζυγό της πολλά χρέη και μία τεράστια ιστορία.

Μαζί με την καριέρα της (ηχογράφησε πάνω από 200 τραγούδια) βοηθούσε και στην προώθηση νεαρών ταλέντων στη μουσική σκηνή της εποχής εκείνης. Είχε, μεταξύ άλλων, μεγάλη συμμετοχή στην προώθηση καλλιτεχνών όπως οι Σαρλ Αζναβούρ, Ζιλμπέρ Μπεκώ, Έντι Κονσταντέν, Υβ Μοντάν, Ζωρζ Μουστακί, Ζακ Πιλ κ.ά.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...

1862: Καταλύεται η μοναρχία του Όθωνα. Την εξουσία αναλαμβάνει η επαναστατική «Τριανδρία», αποτελούμενη από τους Δημήτριο Βούλγαρη, Κωνσταντίνο Κανάρη και Μπενιζέλο Ρούφο (Μεσοβασιλεία).
1908: Αρχίζει να λειτουργεί το Παρθεναγωγείο Βόλου. Σε αυτό φοιτούσαν μόνο κορίτσια, κάτι το οποίο θεωρήθηκε πρωτοποριακό για την εποχή, διότι μόνο τα αγόρια, ως επί το πλείστον, μπορούσαν να πάνε σχολείο. Διευθυντής του Παρθεναγωγείου είναι ο δημοτικιστής και σοσιαλιστής Αλέξανδρος Δελμούζος.
1935: Καταλύεται με στρατιωτικό πραξικόπημα το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα. Επικεφαλής οι στρατηγοί Παπάγος, Ρέππας και Οικονόμου, «εγκέφαλος» ο Γεώργιος Κονδύλης, θύμα ο πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης.
1944: Οκτακόσια τσιγγανόπουλα εξολοθρεύονται από τους ναζί στο κολαστήριο του Άουσβιτς.
1960: Δεκαέξι παίκτες της ομάδας ράγκμπι του πολυτεχνείου της Καλιφόρνια σκοτώνονται, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν κόβεται στα δύο και τυλίγεται στις φλόγες, λίγο μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο του Tολέδο στο Οχάιο. «Διάσημος επιζών» ο Τεντ Τόλνερ, που στη συνέχεια θα γίνει προπονητής του Σάουθερν Καλιφόρνια.
1964: Εγκαινιάζεται στη Σύμη η πρώτη εγκατάσταση αφαλάτωσης θαλασσινού νερού στην Ελλάδα.
1993: Η Ξάνθη υπογράφει συμφωνία με την αυτοκινητοβιομηχανία SKODA, βάσει της οποίας για τα επόμενα τρία χρόνια η ομάδα θα ονομάζεται SKODA Ξάνθη. Πρόκειται για την πρώτη ομάδα στην Ελλάδα που υιοθετεί αυτήν την πρακτική και που θα αποδειχθεί τόσο επιτυχής, ώστε θα παραταθεί η διάρκεια της συμφωνίας.
2003: Το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται στην Ιρανή δικηγόρο Σιρίν Eμπάντι. Πρόκειται για την πρώτη φορά στα 102 χρόνια της Ιστορίας του θεσμού που το βραβείο απονέμεται σε μουσουλμάνα.
2012: Ανακοινώνεται το πόρισμα της USADA για την υπόθεση ντοπέ του ποδηλάτη Λανς Άρμστρονγκ, σύμφωνα με το οποίο του αφαιρούνται όλοι οι τίτλοι που είχε κατακτήσει στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων και των επτά Γύρων της Γαλλίας.