Tο «τέρας του Βελγίου»

Μια υπόθεση που είχε την κάλυψη από ανώτερες αρχές. Η υπόθεση του Ντιτρού συγκλόνισε την κοινή γνώμη του Βελγίου στα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Ανέδειξε αδιαφορία των αστυνομικών αρχών, ανικανότητα του συστήματος δικαιοσύνης και εμπλοκή κυβερνητικών αρμόδιων σε ένα ευρωπαϊκό κύκλωμα παιδεραστίας... Καταδικάστηκε σε ισόβια για την απαγωγή και τον βιασμό έξι κοριτσιών και τη δολοφονία δύο εξ αυτών. Γνωστός και ως «τέρας του Βελγίου», οδήγησε τη χώρα στη μεγαλύτερη πορεία διαμαρτυρίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το 1/3 του βελγικού πληθυσμού, που είχε επώνυμο Ντιτρού, το άλλαξε.

Γυναίκες που είχαν απαχθεί από τον Ντιτρού πριν από το 1996 είχαν δηλώσει ότι το «τέρας του Βελγίου» δεν δρούσε μόνος του αλλά ήταν μέρος ενός από τα μεγαλύτερα κυκλώματα παιδεραστίας και διακίνησης λευκής σαρκός στην Ευρώπη. Μάλιστα, ο ίδιος ο Ντιτρού τούς είχε εκμυστηρευτεί ότι εργαζόταν για επιφανείς Βέλγους πολιτικούς. Παράλληλα, μέσα ένα μικρό χρονικό διάστημα τουλάχιστον 20 μάρτυρες κατηγορίας πέθαναν υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Η δίκη του Ντιτρού άρχισε την 1η Μαρτίου 2004 και κράτησε σχεδόν τέσσερις μήνες. Στο δικαστήριο παρουσιάστηκαν περισσότεροι από 700 μάρτυρες κατηγορίας, ενώ τη δίκη παρακολούθησαν περίπου 1.300 δημοσιογράφοι. Στη δίκη κατέθεσαν και τα δύο θύματα που επέζησαν. Όταν ολοκληρώθηκαν οι καταθέσεις, ο εισαγγελέας πρότεινε τη μεγαλύτερη δυνατή ποινή, δηλαδή την ισόβια κάθειρξη. Ο Ντιτρού αποφασίστηκε ότι έδρασε μόνος του και καταδικάστηκε σε ισόβια για την απαγωγή και τον βιασμό έξι κοριτσιών και τη δολοφονία δύο από αυτά. Η Μισέλ Μαρτέν, πρώην πλέον γυναίκα του Ντιτρού, φυλακίστηκε σε κάθειρξη 30 ετών για εγκλεισμό που οδήγησε σε θάνατο.

Το 2013 αποφυλακίστηκε και ζει μόνιμα σε μοναστήρι, γεγονός που εξόργισε ακόμη περισσότερο την κοινή γνώμη του Βελγίου. Παρά το γεγονός ότι ο Ντιτρού δικάστηκε ως δολοφόνος και παιδόφιλος που έδρασε ατομικά, οι υπόνοιες περί οργανωμένου κυκλώματος παιδεραστίας πίσω από τον Ντιτρού παραμένουν, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του λάμβανε αιτήματα για αλληλογραφία, προτάσεις γάμου, υβριστικά μηνύματα, λούτρινα ζωάκια, ακόμη και χρήματα από έφηβες κορασίδες. «Στα μάτια των ανώριμων έφηβων κοριτσιών μοιάζει να είναι ένα θύμα του συστήματος» είχε εξηγήσει ο παιδοψυχίατρος Ζαν-Ιβ Αγέ.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...
1864: Δώδεκα κράτη υπογράφουν τη Συνθήκη της Γενεύης, με την οποία ιδρύεται ο Ερυθρός Σταυρός.
1923: Η μεγαλύτερη σε έκταση και μαχητικότητα απεργία που έχει συμβεί μέχρι στιγμής στην Ελλάδα. Πανεργατική συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στο Πασαλιμάνι καταστέλλεται βίαια από στρατό και αστυνομία. Έντεκα νεκροί, δεκάδες τραυματίες. Βασικά αιτήματα η αύξηση των ημερομισθίων, η μείωση των ωρών εργασίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας -ιδιαίτερα για τους ανήλικους εργαζομένους-, η επαναπρόσληψη των απολυμένων κ.ά.
1952: Αρχίζει η περίφημη Δίκη των Αεροπόρων.
1953: Κλείνουν οι φυλακές στο Νησί του Διαβόλου.
1999: Η Κατερίνα Θάνου κερδίζει το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μ. με 10.84 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στη Σεβίλλη.
2004: Ένα ιστορικό ρεκόρ ισοφαρίζει η Άρσεναλ, νικώντας τη Μίντλεσμπρο με 5-3. Οι «κανονιέρηδες» συμπλήρωσαν 42 αγώνες αήττητοι, όσους και η ομάδα της Νότιγχαμ Φόρεστ από τον Νοέμβριο του 1977 έως το Δεκέμβριο του 1978.
2004: Άγνωστοι εισβάλλουν στο Μουσείο του Όσλο και αφαιρούν δύο πίνακες του Έντβαρτ Μουνκ, ανάμεσά τους τον πασίγνωστο πίνακα «Η κραυγή».
2004: Ο Δημοσθένης Ταμπάκος κατακτά το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους με 9.862 βαθμούς στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όμως νωρίτερα το πρωί οι Βασίλης Πολύμερος και Νίκος Σκιαθίτης εκπλήσσουν κατακτώντας το χάλκινο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών.
2010: Πεθαίνει σε ηλικία 86 ετών ο Κροάτης επιθετικός και προπονητής Στέφαν Μπόμπεκ. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας με 38 γκολ σε 63 εμφανίσεις από το 1946 μέχρι το 1956 και υπήρξε προπονητής του Παναθηναϊκού και της Παρτιζάν τη δεκαετία του ’60 και του Ολυμπιακού και της Ντιναμό Ζάγκρεμπ τη δεκαετία του ‘70.
2013: Πεθαίνει σε ηλικία 73 ετών ο δημοσιογράφος Ηλίας Μπαζίνας μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο.