Κωστής Παλαμάς: «Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός…»

Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου του 1859 και σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και μητέρα και πήγε να ζήσει στο Μεσολόγγι με τον θείο του, Δημήτριο Παλαμά. Εκεί έζησε έως το 1875, οπότε έφυγε για την Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Δεν άργησε να καταλάβει πως η πραγματική του κλίση ήταν η ποίηση και εγκαταλείποντας τις σπουδές του αφοσιώθηκε ολόψυχα στην τέχνη του λόγου και ιδιαίτερα του ποιητικού. Άλλωστε, από τα εννιά του χρόνια έγραφε στίχους και διάβαζε Έλληνες και ξένους ποιητές.

Το 1879 άρχισε να δημοσιογραφεί στις εφημερίδες και στα περιοδικά του καιρού του και το 1886 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τραγούδια της Πατρίδος μου. Στο βιβλίο αυτό, όπως και στα άλλα δύο που ακολούθησαν, Ο Ύμνος στην Αθηνά (1889) και Τα μάτια της ψυχής (1992), ο Παλαμάς φανερώνει τις πρώτες νεανικές του προσπάθειες, προικισμένος με πλούσια ευγένεια και ευαισθησία. Μαζί με τον Δροσίνη, τον Πολέμη και άλλους ποιητές της Νέας Σχολής, χρησιμοποιεί τη δημοτική γλώσσα, σε αντίθεση με τους ρομαντικούς καθαρευουσιάνους ποιητές, Σούτσο, Βασιλειάδη, Παράσχο και άλλους.

Το 1904 ο Παλαμάς κυκλοφορεί την ποιητική συλλογή Ασάλευτη Ζωή, έργο ωριμότητας του ποιητή, όπου η αγνή συγκίνηση δένεται σφιχτά με τον στοχασμό και τη γλαφυρότητα του στίχου. Ακολουθούν ποιητικές συλλογές, όπως Οι καημοί της λιμνοθάλασσας, Πολιτεία και Μοναξιά, Οι Βωμοί και οι δύο μεγάλες επικές συνθέσεις του Ο δωδεκάλογος του γύφτου (1907) και Η φλογέρα του Βασιλιά(1910), που τον ανεβάζουν στην κορυφή του ποιητικού Παρνασσού. Τελευταία του ποιητική συλλογή Οι νύχτες του Φήμιου (1935).

Το 1934 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθώς η φήμη του είχε προ πολλού διαβεί τα σύνορα του ελληνικού κράτους.

Ο Κωστής Παλαμάς πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 και η κηδεία του την επομένη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών εξελίχθηκε σε αντικατοχικό συλλαλητήριο με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων να οδηγούν τον μεγάλο μας ποιητή στην τελευταία του κατοικία, αλλά παράλληλα να εκφράζουν με τον τρόπο τους και την αντίθεσή τους στις δυνάμεις Κατοχής.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ…

1549: Ο Ερρίκος Δ’ στέφεται βασιλιάς της Γαλλίας.

1700: Ανακαλύπτεται το νησί της Νέας Βρετανίας.

1812: Ο λόρδος Βύρων πραγματοποιεί την πρώτη του ομιλία ως μέλος της Βουλής των Λόρδων.

1844: Η Δομινικανή Δημοκρατία αποκτά την ανεξαρτησία της από την Αϊτή.

1860: Ο Αβράαμ Λίνκολν εκφωνεί ομιλία στη Νέα Υόρκη χάρη στην οποία εκλέγεται στην προεδρία.

1869: Εγκαινιάζεται ο ατμοκίνητος σιδηρόδρομος Αθήνας-Πειραιά (μετέπειτα ΗΣΑΠ).

1900: Ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα Μπάγερν από οκτώ νεαρούς σε εστιατόριο του Μονάχου.

1900: Ιδρύεται το Βρετανικό Εργατικό Κόμμα.

1933: Το γερμανικό Κοινοβούλιο πυρπολείται.

1940: Ο Μάρτιν Κέιμεν και ο Σαμ Ρούμπεν ανακαλύπτουν τον «άνθρακα-14».

1964: Η ιταλική κυβέρνηση ζητάει βοήθεια για να κρατήσει τον Πύργο της Πίζας όρθιο.

1991: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους ανακοινώνει την απελευθέρωση του Κουβέιτ.

2004: Έκρηξη βόμβας σε επιβατικό πλοίο στις Φιλιππίνες με 116 νεκρούς.

2010: Σεισμός 8,8 Ρίχτερ χτυπάει τη Χιλή με πάνω από 500 θύματα και χιλιάδες τραυματίες. Ο σεισμός προκάλεσε τσουνάμι που έπληξε λίγο μετά τη Χαβάη.