Ο χορός του Ζαλόγγου

Στα τέλη του 1803 ο Αλή Πασάς θέλησε να τελειώσει μια και καλή με τους Σουλιώτες, τους ανυπότακτους ορεσίβιους Θεσπρωτούς, που τόσα προβλήματα δημιουργούσαν στον σουλτάνο και στη δική του εξουσία στην Ήπειρο. Τους πολιόρκησε στενά και τους εξανάγκασε να συνθηκολογήσουν στις 12 Δεκεμβρίου 1803. Ο βασικός όρος της συμφωνίας, που δεν τηρήθηκε, ήταν να εκκενώσουν τα χωριά τους συν γυναιξί και τέκνοις. Στις 16 Δεκεμβρίου οι Σουλιώτες χωρίστηκαν σε τρεις φάλαγγες και άφησαν πίσω τους την πατρογονική γη.

Δύο ημέρες αργότερα η τρίτη φάλαγγα, που κατευθυνόταν νότια, δέχθηκε επίθεση στο Ζάλογγο από πολυάριθμο σώμα Τουρκαλβανών με αρχηγούς τους Μπεκίρ Τζογαδούρο, Άγο Μουχουρδάρη και Μέτζο Μπόνο. Κατά τη διάρκεια της σφοδρής σύγκρουσης που ακολούθησε, μία ομάδα Σουλιωτών εγκλωβίστηκε από τον εχθρό. Ανάμεσά τους και περίπου 60 γυναίκες, πολλές από αυτές σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους, έριξαν τα παιδιά τους από την απόκρημνη κορυφή του Ζαλόγγου και στη συνέχεια, πιασμένες χέρι χέρι, έπεσαν και οι ίδιες χορεύοντας. Το Ζάλογγο με τα χρόνια μεταβλήθηκε σε σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Η μοναδική μαρτυρία για τον χορό του Ζαλόγγου προέρχεται από τον αξιωματικό του Αλή Πασά Σουλεϊμάν Αγά, αυτόπτη μάρτυρα του περιστατικού. Το αφηγήθηκε στον εξισλαμισμένο Γάλλο μισθοφόρο Ιμπραΐμ Μανσούρ Εφέντι, ο οποίος τη συμπεριέλαβε σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1828 με τις αναμνήσεις του από την αυλή του Αλή Πασά. Σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, οι γυναίκες «πιάστηκαν από τα χέρια και άρχισαν έναν χορό, που τα βήματά του τα κινούσε ένας ασυνήθιστος ηρωισμός και η αγωνία του θανάτου τόνιζε τον ρυθμό του... Στο τέλος των επωδών οι γυναίκες βγάζουν μία διαπεραστική και μακρόσυρτη κραυγή, που ο αντίλαλός της σβήνει στο βάθος ενός τρομακτικού γκρεμού, όπου ρίχνονται μαζί με όλα τα παιδιά τους».

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...

1940: Ο Αδόλφος Χίτλερ υπογράφει ένα μυστικό διάταγμα, με το οποίο αρχίζουν οι προετοιμασίες για τη ναζιστική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, που θα μείνει στην ιστορία με τον κωδικό «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα».

1944: Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde».

1969: Ένας Έλληνας, ο 44χρονος Δημήτριος Λάκας, διορίζεται Πρόεδρος του Παναμά από τον δικτάτορα συνταγματάρχη Ομάρ Τορίγιος Χερέρα. Ο Λάκας είναι παιδί μεταναστών και διετέλεσε επικεφαλής του Οργανισμού Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

1971: Πραγματοποιείται ιστορική γενική συνέλευση στον Ολυμπιακό, η οποία συγκλήθηκε από τον πρόεδρο Νίκο Γουλανδρή, κατά τη διάρκεια της οποίας εγγράφονται 481 νέα μέλη. Ανάμεσά τους οι Σωκράτης Κόκκαλης και Μιλτιάδης Μαρινάκης.

1974: Ο ανώτατος δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίζεται προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά την παραίτηση του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.

1991: Ομάδα επιχειρηματιών υπό τον καθηγητή Μιχάλη Σάλλα εξαγοράζει το 67% της Τράπεζας Πειραιώς, που ανήκει στον όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας.

2000: Σπάνια επίδειξη «ευ αγωνίζεσθαι» από τον Ιταλό επιθετικό της Γουέστ Χαμ, Πάολο Ντι Κάνιο, στον αγώνα εναντίον της Έβερτον (1-1). Αντί να προωθήσει την μπάλα στα δίχτυα, σταματάει τον αγώνα για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στον πεσμένο αντίπαλο τερματοφύλακα. Ο ίδιος παίκτης είχε εξοργίσει τη φίλαθλη κοινή γνώμη της Μεγάλης Βρετανίας όταν διαμαρτυρόμενος έσπρωξε βάναυσα τον διαιτητή Άλκοκ, ενέργεια που του είχε στοιχίσει ποινή 11 αγωνιστικών.

2008: Ο Ολυμπιακός συντρίβει με 4-0 τη Χέρτα Βερολίνου και προκρίνεται θριαμβευτικά στους «32» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ: Σεβαστιανός, Φλώρα.