Όταν ο Μπράντο αρνήθηκε το Όσκαρ

Ήταν 27 Μαρτίου 1973 όταν ο Μάρλον Μπράντο αποφάσισε να μη δεχθεί το Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για τον ρόλο του δον Κορλεόνε στην ταινία «Ο νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Ο διακεκριμένος ηθοποιός παρά τη νέα επιτυχία του επέλεξε να στείλει στη θέση του τη Σατσίν Λιτλφέδερ, η οποία ήταν πρόεδρος της ένωσης των ιθαγενών Αμερικανών ηθοποιών, προκειμένου να μιλήσει δημοσίως για τον ρατσισμό που δέχονταν οι Ινδιάνοι και κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο τους παρουσίαζε ο κινηματογραφικός φακός.

Συγκεκριμένα οι ιθαγενείς Αμερικανοί εκείνη την εποχή δεν είχαν μεγάλη εκπροσώπηση στον κινηματογράφο. Χρησιμοποιούνταν κυρίως ως κομπάρσοι. Ακόμα και οι περισσότεροι ρόλοι Ινδιάνων παίζονταν από λευκούς, ενώ τους απεικόνιζαν ως βάρβαρους, κακούς και πολεμοχαρείς. Η νεαρή Σατσίν πριν ανέβει στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο κρατούσε στα χέρια της την επιστολή που της είχε δώσει ο Μπράντο και αποτελούταν από 15 σελίδες.

Μάλιστα ο παραγωγός της ταινίας «Ο νονός», Άλμπερτ Ρούντι, την απείλησε ότι θα συλληφθεί αν τη διαβάσει ολόκληρη ή αν μιλήσει παραπάνω από ένα λεπτό. Η ίδια ωστόσο βρήκε το θάρρος και μίλησε ανοιχτά για τον ρατσισμό κατά των Ινδιάνων, αν και δεν προχώρησε στην ανάγνωση όλων των σελίδων της επιστολής. Στη συνέχεια αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο από τον έκπληκτο Ρότζερ Μουρ και τη Σουηδέζα συμπαρουσιάστριά του Λιβ Ούλμαν. Μετά το τέλος της ομιλίας της μία μικρή μερίδα των παρευρισκομένων στην τελετή την αποδοκίμασε, τη στιγμή που το υπόλοιπο κοινό προχώρησε σε ένα θερμό χειροκρότημα κερδίζοντας τη συμπάθειά τους.

Η απόφαση του Μάρλον Μπράντο αδιαμφισβήτητα έγινε πρώτο θέμα εκείνη την εποχή στα πολιτιστικά δρώμενα της Αμερικής, καθώς ο ίδιος ήταν υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υποστηρικτής των αυτοχθόνων της Αμερικής. Την επόμενη ακριβώς ημέρα μάλιστα η «Νιου Γιορκ Τάιμς» προχώρησε στη δημοσίευση ολόκληρης της επιστολής του διακεκριμένου ηθοποιού, ενώ ο ίδιος άλλαξε τον τρόπο που έβλεπε μέχρι τότε τη βιομηχανία πίσω από το σινεμά. Μετά από αυτή την πράξη πολλοί στράφηκαν εναντίον του, αλλά ακόμα και σήμερα θεωρείται μία από τις πιο αξέχαστες στιγμές στην ιστορία των Όσκαρ.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ…

1821: Ο Αθανάσιος Διάκος, μετά από δοξολογία στη Μονή του Οσίου Λουκά, κηρύσσει την Επανάσταση στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Ελληνικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον αρματολό Πανουργιά, ελευθερώνουν την πρωτεύουσα της Φωκίδας, Σάλωνα (Άμφισσα).

1854: Το Ηνωμένο Βασίλειο κηρύσσει πόλεμο στη Ρωσία.

1963: Γεννιέται ο διακεκριμένος Αμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου Κουέντιν Ταραντίνο.

1964: Ο πιο ισχυρός σεισμός στην ιστορία των ΗΠΑ χτυπά τη νοτιοκεντρική Αλάσκα, σκοτώνοντας 139 ανθρώπους και προκαλώντας τεράστιες ζημιές στο Άνκορεϊτζ.

1968: Πέθανε ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν, ο πρώτος άνθρωπος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη.

1976: Ανοίγει το πρώτο τμήμα του μετρό της Ουάσινγκτον, μήκους 4,6 μιλίων.

1977: Δύο Boeing 747, ένα της KLM και ένα της PanAm, συγκρούονται στον διάδρομο απογείωσης της Τενερίφης στα Κανάρια Νησιά. Πρόκειται για το πιο πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα, καθώς 583 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και μόλις 61 διασώζονται.

1981: Το συνδικάτο «Αλληλεγγύη» στην Πολωνία οργανώνει προειδοποιητική απεργία, κατά την οποία τουλάχιστον 12.000.000 Πολωνοί απεργούν για τέσσερις ώρες.