Η τελευταία πράξη του Μισίμα

Το πρωί εκείνης της ημέρας ο συγγραφέας και δύο μέλη της ιδιωτικής πολιτοφυλακής του εισέβαλαν στο γενικό επιτελείο στο Τόκιο, αφόπλισαν τη φρουρά, συνέλαβαν τον στρατηγό Κανετόσι Μασίτα και τον υποχρέωσαν να παρατάξει τους 800 στρατιώτες του σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι του γραφείου του στρατηγού, ο Μισίμα προσπάθησε να ξεσηκώσει τους στρατιώτες να εξεγερθούν, ζητώντας τους να αποκηρύξουν το Σύνταγμα του 1947 και να επαναφέρουν τον αυτοκράτορα στην προπολεμική του δόξα.

Οι νεαροί στρατιώτες, τέκνα της μεταπολεμικής ειρήνης, τον γιουχάισαν. Ο Μισίμα, που υπολόγιζε να μιλήσει τριάντα λεπτά, δεν μίλησε παρά μόνο επτά. Μπήκε ξανά στο κτίριο και είπε: «Νομίζω ότι δεν με άκουσαν». Φορώντας την κόκκινη εορταστική στολή των Ταντεκόι -του πολύ μικρού στρατού του, με την ονομασία η «Εταιρεία της Ασπίδας»- και στο μέτωπο το «χακιμάκι», τη λευκή ταινία της περισυλλογής και της θυσίας, γύμνωσε το επάνω μέρος του σώματός του, γονάτισε στο πάτωμα και με το «ταντό», το πιο κοντό σπαθί των σαμουράι, που του έδωσε ο υπολοχαγός του, Χίσο Μορίχα, βύθισε τη λάμα στην κοιλιά του, σύμφωνα με το περίφημο παραδοσιακό-τελετουργικό σεπούκου (χαρακίρι). Ακολουθώντας το τυπικό, ο Μορίχα με το μακρύ του ξίφος τον αποκεφάλισε. Ο Μισίμα ήταν 45 ετών.

Στη συνέχεια ο συλλειτουργός του στην τελετή γονάτισε κι αυτός και έκανε με τη σειρά του χαρακίρι, όπως ακριβώς επιτάσσει η παράδοση. Λίγες στιγμές αργότερα έπεφτε και το δικό του κεφάλι, κομμένο από το χέρι του συντρόφου του, Φούρου-Κόγκα. Το δραματικό γεγονός μεταδόθηκε ζωντανά από τους πέντε μεγαλύτερους τηλεοπτικούς σταθμούς του Τόκιο.

Σκηνοθέτησε την ταινία «Τελετουργία του έρωτα και του θανάτου» το 1965. Ασχολήθηκε και με το θέατρο (έγραψε θεατρικά έργα, όπως το «Ταράτσα του λεπρού βασιλιά» κ.ά.). Ήταν επίσης γνωστός για την καριέρα του ως μοντέλο και τη σωματοδομή του χωρίς χρήση αναβολικών ουσιών. Ήταν υποψήφιος τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ, που το έχασε, πιθανώς, λόγω των ακροδεξιών του απόψεων.

ME MIA MATIA...

1916: Επιβάλλεται από τις δυνάμεις της Αντάντ αποκλεισμός της Ελλάδας. Η Ελλάδα εξαναγκάζεται να αποδεχθεί τελεσίγραφο να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της από την Πελοπόννησο και να δεχθεί έλεγχο στον Ισθμό και στην Πάτρα (Νοεμβριανά).
1935: Μετά το δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου, ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επιστρέφει στην Αθήνα, έπειτα από 12 χρόνια εξορίας. Παύει τον πρωθυπουργό Γεώργιο Κονδύλη και αναθέτει την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Δεμερτζή. Υπουργός Στρατιωτικών αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Παπάγος.
1942: Άγγλοι κομάντος και Έλληνες αντάρτες (Έντι Μάγερς, Ναπολέων Ζέρβας, Άρης Βελουχιώτης) ανατινάζουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου.
1953: Η Ουγγαρία συντρίβει την Αγγλία μέσα στο «Γουέμπλεϊ», μπροστά σε 100.000 θεατές, με 6-3, σε έναν αγώνα που θα μείνει στην Ιστορία ως «Ο αγώνας του αιώνα», αν και φιλικός. Είναι ο πρώτος που μεταδίδεται τηλεοπτικά σε πολλές χώρες (14 τον αριθμό) και ο τελευταίος του Aλφ Ράμσεϊ.
1973: Ανατρέπονται η κυβέρνηση Μαρκεζίνη και ο ίδιος ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος τίθεται υπό περιορισμό στο σπίτι του, στο Λαγονήσι. Νέος ισχυρός ανήρ του απριλιανού καθεστώτος ο ταξίαρχος Ιωαννίδης. Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται ο στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος.
1984: Τριάντα έξι κορυφαίοι μουσικοί συγκεντρώνονται σε ένα στούντιο για να ηχογραφήσουν το «Do They Know It’s Christmas?» της Band Aid, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την αντιμετώπιση του λιμού στην Αιθιοπία.
2005: Πεθαίνει από όγκο στον εγκέφαλο ο 34χρονος Βρετανός, παγκόσμιος πρωταθλητής ράλι το 2001, Ρίτσαρντ Μπερνς.
2008: Τρεις ιστορικές συμφωνίες υπογράφονται κατά την ολοκλήρωση της επίσημης επίσκεψης του προέδρου της Κίνας, Χου Ζιντάο, στην Αθήνα. Με βάση τη μία από τις συμφωνίες, η ελληνική κυβέρνηση παραχωρεί το λιμάνι του Πειραιά στον κινεζικό κολοσσό Cosco. Στη συμφωνία αντιτίθενται οι λιμενεργάτες του Πειραιά, οι οποίοι κατέρχονται σε 24ωρη απεργία, και σύσσωμη η αντιπολίτευση.