Πίτερ Νόρμαν, η αναγνώριση μετά θάνατον

Ο Νόρμαν, κατά την απονομή, είχε δεχθεί να φορέσει την κονκάρδα της Μαύρης Δύναμης και έγινε πολύ καλός φίλος και με τους δύο μαύρους Αμερικανούς. Στην κηδεία του το φέρετρο σήκωσαν με σεβασμό και όλη τη δύναμη της τεράστιας ψυχής τους ο Τόμι Σμιθ και ο Τζον Κάρλος.

Ίσως γιατί εκείνη τη στιγμή θυμούνταν τις σκηνές πριν από την απονομή, όταν κάλεσαν τον Νόρμαν να συμμετέχει στη διαμαρτυρία τους. Ο δημοσιογράφος Μάρτιν Φλάναγκαν τις περιέγραψε αρκετά χρόνια αργότερα: «Τον ρώτησαν αν πιστεύει στα ανθρώπινα δικαιώματα. Είπε “ναι”. Τον ρώτησαν αν πιστεύει στον Θεό. Ο Νόρμαν είπε πως πιστεύει πάρα πολύ. Του είπαν “ξέρουμε πως αυτό που πάμε να κάνουμε είναι ανώτερο από κάθε αθλητικό επίτευγμα”. Κι εκείνος απάντησε “είμαι μαζί σας” και έφυγαν για το βάθρο». Ο Τζον Κάρλος τον χαρακτήρισε «μοναχικό στρατιώτη», προσθέτοντας: «Δεν υπάρχει άλλος Αυστραλός που θα έπρεπε να τιμηθεί και να αναγνωριστεί περισσότερο από τον Πίτερ Νόρμαν. Για τον χαρακτήρα του, για τον ουμανισμό του, τη δύναμή του αλλά και τη θέλησή του να γίνει θυσία προς όφελος της δικαιοσύνης».

Τη διάσημη φωτογραφία τράβηξε ο Τζον Ντομίνις (1921-2013), που κάλυψε έξι Ολυμπιάδες, τον πόλεμο του Βιετνάμ αλλά και το φεστιβάλ στο Γούντστοκ. Ήταν 16 Οκτωβρίου του 1968.

Μόλις ταξίδεψε η εικόνα αυτή και κατά την επιστροφή του στην Αυστραλία, ο Νόρμαν και η οικογένειά του απομονώθηκαν. Ο ίδιος δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Για κάποιο διάστημα δούλεψε ως γυμναστής και άλλες φορές δούλευε σε κρεοπωλείο. Δεν σταμάτησε ποτέ όμως να μάχεται για την ισότητα. Απογοητευμένος, συνέχισε να τρέχει σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ένας σοβαρός τραυματισμός όμως τον οδήγησε στην κατάθλιψη και στον αλκοολισμό...