Η πρώτη επιτυχημένη αποστολή στο Διάστημα

Ήταν 11 Οκτωβρίου του 1968 όταν πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο Διάστημα, έπειτα από την πρώτη απόπειρα του «Απόλλων 1». Το πρόγραμμα «Απόλλων» ήταν το διαστημικό πρόγραμμα της NASA και είχε σκοπό την εξερεύνηση της Σελήνης. Ο στόχος εντέλει επιτεύχθηκε χάρη στα μέλη του «Απόλλων 11» και συγκεκριμένα τους αστροναύτες Νιλ Άρμστρονγκ και Μπαζ Άλντριν, οι οποίοι προσσελήνωσαν τη σεληνάκατό τους στις 20 Ιουλίου 1969.

Έτσι έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που κατάφεραν να ολοκληρώσουν το ταξίδι και να περπατήσουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης και γενικώς ενός άλλου πλανήτη μακριά από τη Γη. Το πρόγραμμα της NASA είχε πρωτοξεκινήσει πριν από οκτώ χρόνια και η πρόοδός του ήταν αρκετά μεγάλη μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Χάρη στις αποστολές «Απόλλων» επιστράφηκαν στη Γη σημαντικές ποσότητες δειγμάτων σεληνιακού υλικού.

Αξίζει να σημειωθεί πως πριν από την ιστορική πτήση του «Απόλλων 11» είχαν προηγηθεί μη επανδρωμένες αποστολές σε περιγήινη τροχιά («Απόλλων 4», «Απόλλων 5», «Απόλλων 6»), επανδρωμένες αποστολές σε περιγήινη τροχιά («Απόλλων 7» και «Απόλλων 9») και επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη («Απόλλων 8» και «Απόλλων 10»). Το εν λόγω πρόγραμμα έκρυβε και αρκετούς κινδύνους εκείνη την εποχή.

Τρανό παράδειγμα η πτήση του «Απόλλων 1» που στέφθηκε με αποτυχία καθώς το τριμελές πλήρωμά του σκοτώθηκε σε δοκιμές στο έδαφος. Επίσης, ατύχημα είχε και το πλήρωμα του «Απόλλων 13», το οποίο διεσώθη οριακά μετά από βλάβη που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια ταξιδιού στη Σελήνη.

Το πρόγραμμα είναι το μόνο μέχρι σήμερα που έστειλε ανθρώπους πέρα από την περιγήινη τροχιά ανοίγοντας ένα σημαντικό κεφάλαιο στον τομέα της επιστήμης. Χάρη στο «Απόλλων» δώδεκα αστροναύτες περπάτησαν στο φεγγάρι. Το πρόγραμμα βασίστηκε εν πολλοίς στην τεχνογνωσία και στην εμπειρία που είχε συγκεντρωθεί από τα δύο προηγούμενα επανδρωμένα προγράμματα της NASA, τα «Mέρκιουρι» και «Τζέμινι».

Σύμμαχος στην πραγματοποίηση του μεγάλου ταξιδιού ήταν μεταξύ άλλων και η δημιουργία μίας νέας σειράς πυραύλων πολύ μεγάλης μεταφορικής ικανότητας. Ο βαρύτερος εξ αυτών, ο «Saturn V», είναι ο ισχυρότερος πύραυλος μέχρι σήμερα, με πιθανή εξαίρεση εκείνη του σοβιετικού, που ήταν όμως πολύ μεταγενέστερος