Ο Βασιλιάς Έλβις ζει...

Ο βασιλιάς της rock ΄n΄ roll μουσικής με επιρροές από τη γκόσπελ και την μπλουζ μουσική, είχε γεννηθεί στις 8 Ιανουαρίου του 1935 στο Τούπελο του Μισισίπι.
Στις 16 Αυγούστου 1977 στο Μέμφις του Τενεσί, ο Πρίσλεϊ βρέθηκε ξαπλωμένος στο πάτωμα από τη μνηστή του Τζίντζερ Όλντεν, στο σπίτι του, τη βίλα Γκρέις λαντ, στο Μέμφις του Τενεσί.

Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Baptist Memorial όπου στη συνέχεια ανακοινώθηκε ο θάνατος του. Ο Πρίσλεϊ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 42 ετών. Σε μια συνέντευξη Τύπου που δόθηκε αργότερα, οι γιατροί ανακοίνωσαν πως ο θάνατος επήλθε από καρδιακή αρρυθμία η οποία προκλήθηκε από μεγάλη δόση ναρκωτικών.

Θεωρίες συνωμοσίας: Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν δει ολοζώντανο τον «βασιλιά», μετά το θάνατό του. Στην κηδεία του, ο πατέρας του, Βέρνον, φέρεται να παραδέχθηκε ότι το πτώμα στο φέρετρο δεν μοιάζει με τον γιο του.
Λέγεται μάλιστα ότι ο Έλβις είχε εμμονή με το best seller βιβλίο «The Passover Plot» του Hugh Schoenfield, ο οποίος υποστήριζε ότι "ήταν φαινομενικός ο θάνατος και η ανάσταση του και ότι κατανάλωσε ένα φάρμακο που προσωρινά τον έκανε να φαίνεται νεκρός. Ο Πρίσλεϊ, δεν είναι ξένος προς τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, οπότε μπορεί να είχε τις γνώσεις για να ακολουθήσει ένα παρόμοιο σχέδιο".

Βέβαια, για πολλούς ο θάνατος του Έλβις, ο οποίος αν ζούσε θα πλησίασε τα 85, "ήταν μία καλοστημένη πλεκτάνη" και πως "στην θέση του έβαλαν κάποιον που του μοιάζει, γιατί αυτός ήθελε να αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Έτσι σκηνοθέτησε το θάνατο του και αυτός αποσύρθηκε στο ράντζο του στο Τενεσί".

Παρά τον πρόωρο θάνατό του, ο Πρίσλεϊ έμεινε ως μια από τις πλέον εμβληματικές μουσικές φιγούρες του 20ού αιώνα, με χιλιάδες κόσμου να επισκέπτονται κάθε χρόνο τη θρυλική έπαυλή του, ιδιαίτερα στις επετείους των γενεθλίων και του θανάτου του.
Η τελευταία του συναυλία δόθηκε τον Ιούνιο του 1977 στην Ιντιανάπολις, με τον ίδιο να επιστρέφει στην περίφημη έπαυλή του στο Μέμφις, την «Graceland».

O Έλβις ήταν μοναδικός, καταφέρνοντας κάτι μοναδικό: κατάφερε να εγκαθιδρύσει το ως μουσική τάση των νέων, συνοδεύοντας την με την απαραίτητη σεξουαλική απελευθέρωση. Κατέκτησε επίσης τρία βραβεία Grammy για τις γκόσπελ ηχογραφήσεις του και είδε 18 σινγκλάκια του να κατακτούν την κορυφή, μεταξύ των οποίων τα περίφημα «Don't Be Cruel», «Good Luck Charmy» και «Suspicious Minds».

Οι πολυάριθμοι χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι του θα τον αναγόρευαν σε έναν από τους πρώτους ερμηνευτές που «εγκαταστάθηκε» στο Hall of Fame του rock΄n΄ roll (1986).