Αρχές για την Ανάπτυξη του Μαζικού Δρομικού Χώρου

Όπως γράψαμε στο περασμένο άρθρο – φύλλο του “Φωτός”, αυτό που προέχει και είναι ΒΑΣΙΚΟ για να ξεκολλήσει από την υφέρπουσα στασιμότητα ο ΜΑΖΙΚΟΣ ΔΡΟΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ, είναι να υπάρξει μια ΓΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΣΥΜΦΩΝΙΑ – ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ανάμεσα σε όλες τις πλευρές: Οργανωτές αγώνων, φορείς, Δήμοι, εταιρίες, Περιφέρειες κ.τ.λ., οι οποίοι πρέπει να (ξανα)δουν από την αρχή όλες τις παραμέτρους που συνθέτουν αυτό τον χώρο και χωρίς ηγεμονισμούς, προαπαιτούμενα, όρους και προϋποθέσεις, να συνθέσουν το νέο τοπίο στον χώρο των αγώνων, των διοργανώσεων, των εκδηλώσεων, που έναν σκοπό και στόχο θα έχουν.

Το γιγάντωμα του Δρομικού Κινήματος. Που αν συμβεί, όλους θα ωφελήσει και κύρια και πρώτα, την καλυτέρευση και βελτίωση της ζωής (ψυχικά και σωματικά) δεκάδων – και γιατί όχι, εκατοντάδων - χιλιάδων συμπατριωτών σε όλη την Ελλάδα.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να γίνει ολοκληρωμένη στατιστική καταγραφή όλων των αγώνων, σε όλους τους χώρους – στίβους σε όλη την Ελλάδα, για τις αποστάσεις, τις συμμετοχές, την Ιστορία τους. Έπειτα, το χρονικό πλαίσιο διεξαγωγής τους. Πάνω σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να μπει σαν αναγκαία και ικανή συνθήκη, ο όρος της μη τέλεσης ίδιου ή παρόμοιου αγώνα ανά νομό, είτε σε δημόσιο δρόμο, είτε σε βουνό, είτε σε multi-τεραίν, την ίδια ημέρα.

Μ’ αυτό τον τρόπο και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν 50 περίπου “ωφέλιμα” Σαββατοκύριακα και 52 νομοί σε όλη την Ελλάδα, “χωρούν” πάνω από 2.500 αγώνες(!!!) σε όλη την Ελλάδα, αν υπάρξει η απαραίτητη συμφωνία από όλους τους υπάρχοντες διοργανωτές.

Αλλά και για τους μελλοντικούς που θα προστεθούν, αφού θα συμπεριλαμβάνονται μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που μπορεί να έχει και θεσμικό ρόλο, η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΩΝ ΔΡΟΜΟΥ (στα πρότυπα της AIMS) θα είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη (από την Πολιτεία, Αστυνομία, ΕΚΑΒ κ.τ.λ.) η υποχρεωτική ένταξη στον πανελλήνιο αυτό χώρο και χρονο-κεντρικό σχεδιασμό.

Από την άλλη, θα πρέπει να πληρούνται βασικοί κανόνες για την κάθε διοργάνωση από το πανελλήνιο αυτό όργανο και θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι:

Α. Υποχρεωτικοί όροι διοργάνωσης ενός αγώνα:

Επαρκής τροφοδοσία σε νερό – υγρά αναπλήρωσης. (Προτείνεται υδροδοσία ανά 2,5 έως 4 χλμ μέσο όρο από σταθμό σε σταθμό και ανάλογα την εποχή).
Υποχρεωτική και επαρκή αστυνόμευση, μέτρα Τροχαίας.
Υποχρεωτική η ύπαρξη ιατρού των αγώνων, διασωστών εκπαιδευμένων στη χρήση απινιδωτή.
Υποχρεωτική η έκδοση αποτελεσμάτων γενικής κατάταξης, χρόνου τερματισμού.
ΟΡΟΙ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ

Β. Προαιρετικά:

1) Η χρήση ηλεκτρονικής χρονομέτρησης

2) Η ύπαρξη εκφωνητή- κάλυψης με μικροφωνική

3) Διαφημιστική καμπάνια

Μέσα από την έναρξη του απαραίτητου διαλόγου, ο οποίος θα πρέπει να συμπεριλάβει, όπως προείπαμε, όλους, και να ολοκληρωθεί με τη διοργάνωση ενός πανελληνίου Συνεδρίου διοργανωτών αγώνων δρόμου που θα επικυρώσει και τη σύνταξη της Χάρτας για την ολοκληρωμένη διαχείριση και ανάπτυξη του Δρομικού χώρου, με σεβασμό στην αυτονομία και την ιδιαιτερότητα του κάθε διοργανωτή σε όλη την Ελλάδα.

Η πεποίθηση ότι μόνο έτσι θα συνεχίσει ο χώρος να αναπτύσσεται, ξεπερνώντας τα διάφορα παρακμιακά φαινόμενα, τις οπισθοδρομήσεις και τις παρεκκλίσεις, είναι και θα παραμείνει για τον επόμενο – άντε και τον μεθεπόμενο χρόνο.

Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, εάν δεν ξεκινήσει άμεσα αυτός ο πολυπόθητος διάλογος, τότε η στασιμότητα τών τελευταίων ετών θα δώσει τη θέση της στη γρήγορη αποδόμηση του χώρου, με ανυπολόγιστα κακά να προστίθενται και να αποδομούν την όλη κατάσταση.

Θα επανέλθουμε και με άλλα άρθρα που θα θέτουν όλα τα κακώς κείμενα που πρέπει και μπορούμε να αλλάξουμε, αν θέλουμε έναν θαλερό και στα πρότυπα της αειφόρου ανάπτυξης μαζικό δρομικό χώρο.