H καλύτερη μεταγραφή

Το Καραϊσκάκης είναι το δικό μου ναρκωτικό. Το δεύτερό μου σπίτι, το μέρος που νιώθω σαν παιδί. Ίσως γιατί ως παιδί δεν το χάρηκα. Anyway, αυτά είναι κάτι δικά μου. Πάμε στα δικά μας. Στην καλύτερη μεταγραφή της φετινής σεζόν.

Ναι, για εσάς μιλάω. Όπως ανέφερα, το συγκεκριμένο γήπεδο είναι η ερυθρόλευκή μου δόση και πηγαίνω ανεξάρτητα από την κατάσταση της ομάδας. Οπότε μπορώ να συγκρίνω κάθε στιγμή που ζω εκεί, με προηγούμενες.

Και αυτή η σεζόν κάτι έχει. Κάτι ξεχωριστό. Ένα δέσιμο παικτών με την κερκίδα που χρόνια είχα να το ζήσω. Σε σημείο που ήμουν σίγουρος χθες για το θερμό χειροκρότημα του κόσμου αν παρέμενε μέχρι το τέλος το 1-1.

Και εν τέλει, αυτή είναι η καλύτερη μεταγραφή για φέτος. Ο κόσμος που έρχεται στο Καραϊσκάκης με διάθεση, όρεξη, στήριξη. Και μένει μέχρι το τέλος για να τραγουδήσει με τους παίκτες ότι αυτός ο σύλλογος είναι κάτι μαγικό.

Εντάξει, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις κάποιων που γκρίνιαζαν και χθες ή έφευγαν στο 85' με το σκορ στο 1-1 αλλά η αύρα που βγάζει η πλειοψηφία τους επισκιάζει.

Αγωνιστικά ναι ο Ολυμπιακός έχει θέματα, ναι υπάρχει κούραση, ναι πρέπει να μπούμε σιγά σιγά και σε ροτέισον για να βγουν τα σερί παιχνίδια.

Αλλά βαθμολογικά, ξεκίνησε με το απαραίτητο εντός έδρας 3 στα 3, πέρασε στους ομίλους και πάνω απ' όλα κέρδισε τον κόσμο του.

Με απλά λόγια, πάμε στου Καραϊσκάκη και αυτή την Πέμπτη!

ΥΓ: Αντί να γράψω όλα τα παραπάνω, θα μπορούσα απλά να αφήσω την κεντρική φωτογραφία του κειμένου να τα πει όλα.