Μανέ Γκαρίντσα: Άσωτος, γυναικάς και παιχταράς!

Είχε καταθέσει τα ποδοσφαιρικά του διαπιστευτήρια στην προηγούμενη διοργάνωση και δη στον τελικό, «σερβίροντας» τα δύο γκολ της ανατροπής, κόντρα στους αμφιτρύωνες Σουηδούς, στον Βαβά. Απελευθερωμένος, ελλείψει Πελέ, «αφηνίασε» στη Χιλή! Άλλοι σκόραραν στον τελικό, αλλά εκείνος ήταν ο πρωταγωνιστής του τουρνουά:

Η γαλλική εφημερίδα "Equipe" τον χαρακτήρισε «Κορυφαίο δεξιό εξτρέμ που γνώρισε το ποδόσφαιρο». 50 σχεδόν χρόνια μετά, η εκτίμηση του γαλλικού εντύπου ισχύει μέχρι... κεραίας, αφού ουδείς τον έχει καν πλησιάσει! Ποιον; Εκείνον που από γεννησιμιού έπασχε από παραμόρφωση σπονδυλικής στήλης, το αριστερό του πόδι ήταν 6 εκ. κοντύτερο και οι γιατροί, που τον κούραραν, αμφέβαλλαν αν θα μπορούσε καν να περπατήσει!

Μικρός το δέμας (ούτε 170 εκατοστά), ταχύτατος και με δύο πόδια «αλφάδια» (σπεσιαλιτέ του οι στημένες μπάλες, έχοντας σκοράρει 3 φορές από… κόρνερ!), επιτομή του θεάματος, σε ένα ποδοσφαιρικό λεξικό δίπλα στη λέξη «ντριμπλέρ» θα εμφανίζονταν το όνομα και η φωτογραφία του!

Ο Μανέ Φρανσίσκο ντος Σάντος (1933-1983) ήταν το έβδομο παιδί νυχτοφύλακα εργοστασίου, αλλά έγινε γνωστός με ένα παρωνύμιο που προέρχεται από το ζωικό βασίλειο ("Garrincha": μικρό τροπικό πουλί του Αμαζονίου, ταχύτατο στο πέταγμα...). Μετά θάνατον, στάδιο της πρωτεύουσας της Βραζιλίας, Μπραζίλια, πήρε το όνομά του. Δεν πήγε ποτέ σχολείο και δεν ήταν «καλό παιδί».

Άσωτος, γυναικάς, επισήμως ήταν πατέρας 9 παιδιών (του χρεώνουν ακόμη 5 τουλάχιστον...): οκτώ με την πρώτη του σύζυγο και ένα με τη δεύτερη, μια τραγουδίστρια σάμπα που τον χώρισε γιατί τη χτυπούσε... Πέθανε αλκοολικός (όπως ο πατέρας του). Όχι, όμως, λησμονημένος...

Η FIFA τον κατέταξε δεύτερο Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, οι δημοσιογράφοι στην πρώτη τριάδα των επιθετικών παγκοσμίως, αλλά όσοι τον είδαν ορκίζονται πως δεν υπολειπόταν του «βασιλιά»! Ένα ακόμη παρωνύμιό του ήταν «Χαρά του λαού» (ομότιτλη η ταινία, που αφορά την καριέρα του). Θρυλείται πως το επιφώνημα «όλε» σε ποδοσφαιρικό αγώνα πρωτακούστηκε στην Αργεντινή όταν διέσυρε έναν δύσμοιρο αντίπαλό του...

Στο συγκεκριμένο τουρνουά δεν προσέφερε μόνο ενέργεια κι έμπνευση, αλλά εμπλούτισε το παιχνίδι του με ηγετικό προφίλ, νοοτροπία νικητή και αποτελεσματικότητα, όπως μαρτυρούν τα 4 γκολ του (2 στον προημιτελικό και ισάριθμα στον ημιτελικό). Η επίδοση αυτή τον έφερε στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ (με αρκετούς πάντως ακόμη...).