Από πού προήλθε η φράση: «Της πουτ@νας το κάγκελο»;

Προπολεμικά, όταν στον όρμο του Φαλήρου αγκυροβολούσε ο συμμαχικός στόλος, οι ιερόδουλες του λιμανιού συνωστίζονταν στη μεγάλη μεταλλική εξέδρα που υπήρχε στην παραλία καταλαμβάνοντας τα κάγκελα της δεξιάς πλευράς, δίπλα στην έξοδο, με θέα προς την Ακρόπολη. Εκεί περίμεναν τους πελάτες τους, που δεν ήταν άλλοι από τα ναυτάκια των συμμάχων. Κάποιες μάλιστα έγραφαν πάνω στα κάγκελα το όνομά τους θέλοντας να δηλώσουν τον ζωτικό τους χώρο. Τα κιγκλιδώματα αυτά είχαν τόσο πολύ στιγματιστεί ώστε ακόμα κι όταν απουσίαζε ο στόλος και όλα ήταν ήσυχα, οι γονείς, καλού κακού, απαγόρευαν στα παιδιά τους να στέκονται ή να περνούν από το σημείο αυτό λέγοντάς τους: «Μην παίζετε εδώ, που είναι της πουτάνας το κάγκελο!»

Η έκφραση αυτή πέρασε στην καθομιλουμένη, δηλώνοντας το μέγεθος της κοσμοσυρροής ή του συνωστισμού και της αταξίας όσο και την ταλαιπωρία που συνεπάγεται. Μία αρχαιοπρεπής παραλλαγή της επίμαχης φράσης με αρκετή δόση ειρωνείας είναι η εξής: «Της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα».