Σαγκάλ: «Τρέξτε, σκότωσαν τον Σουτίν!»

Ο Χαΐμ Σουτίν είναι ο «άγνωστος» Βαν Γκογκ του εξπρεσιονισμού. Γεννήθηκε στο Σμίλεβιτς το 1894 και ήρθε στο Παρίσι το 1911. Λάτρης της μουσικής και της λογοτεχνίας έμαθε τα Γαλλικά, για να μπορεί εκτός από τους αγαπημένους του Ρώσους μυθιστοριογράφους, να διαβάσει τον Μπαλζάκ, τον Μποντλέρ, τον Ρεμπό και τον Μονταίνιο. Είχε εμμονική λατρεία στον Ρέμπραντ αλλά επηρεάστηκε και από Γάλλους καλλιτέχνες όπως ο Σαρντίν κι ο Κουρμπέ. Φτάνοντας στη Γαλλία γνώριζε ήδη τον συμπατριώτη του τον Σαγκάλ αλλά επιστήθιο φίλο του έκανε τον Μοντιλιάνι, με τον οποίο γνωρίστηκε στο la Ruche, το καλλιτεχνικό ενδιαίτημα για Ρώσους εμιγκρέδες. Εκεί ο Αλφρέντ Μπουσέ διέθετε με εξαιρετικά χαμηλό ενοίκιο στούντιο σε άπορους καλλιτέχνες αλλά και σε άστεγους και αλκοολικούς του Παρισιού.

Η ιστορία με το σφαγμένο βόδι

Είναι γνωστή η ιστορία τρόμου που δημιούργησε ο Σουτίν με την εμμονή του να κρατά στο διαμέρισμά του το κουφάρι ενός βοδιού προκειμένου να το ζωγραφίσει. H δυσοσμία, όπως ήταν αναμενόμενο, κινητοποίησε τους γείτονές του οι οποίοι έφεραν την αστυνομία και τότε ο Σουτίν αποδύθηκε σε ένα κήρυγμα υπέρ της προτεραιότητας της τέχνης. Λέγεται μάλιστα ότι όταν ο Σαγκάλ είδε αίμα να ρέει αφειδώς κάτω από την πόρτα του ατελιέ του Σουτίν έβαλε τις φωνές: «Τρέξτε, σκότωσαν τον Σουτίν!»

^{Κουφάρι βοδιού (1925)}