Μια από τις ωραίες του ελληνικού σινεμά ξεκίνησε ως χορεύτρια σε νυχτερινά μαγαζιά

Το όνομά της ήταν Βαρβάρα αλλά εμείς την ξέρουμε με το χαϊδευτικό Βέρα. Έκανε μεγάλη καριέρα σε θέατρο και κινηματογράφο, αναδείχθηκε σε μια από τις πιο ωραίες πρωταγωνίστριες αλλά κανείς δεν ήξερε ότι ξεκίνησε από την εφηβεία της ως χορεύτρια και μάλιστα σε νυχτερινά μαγαζιά με το μπαλέτο του Μεταξόπουλου.

Η Βέρα Κρούσκα, περί ης ο λόγος, γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Άγιο Λουκά στα Πατήσια. Σε ηλικία 15 ετών πήρε άδεια από την τότε επιτροπή «Εξαιρετικών ταλέντων» για να φοιτήσει στη Δραματική Σχολή του Μουσικού θεάτρου του Ωδείου Αθηνών, ενώ παράλληλα άρχισε να κάνει μαθήματα κλασικού και μοντέρνου χορού με δασκάλες τη Σόνια Μοριάνοβα, τη Μύριαμ Σουάζι και την Κέι Χόλντεν.

Ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία στην αρχή ως χορεύτρια σε νυχτερινά μαγαζιά ενώ παράλληλα έκανε το ντεμπούτο της στην κινηματογράφο με έναν μικρό ρόλο στην ταινία Ο ταξιτζής (1962). Τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο τον πήρε το 1967 με την ταινία Έρωτες στη Λέσβο του παραγωγού Τζέιμς Πάρις, με τον οποίο η Κρούσκα υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας.

Η πρώτη εμφάνιση της στο θέατρο έγινε το 1968 με το έργο «Σαράντα καράτια» δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη. Επίσης έλαβε μέρος ως πρωταγωνίστρια στα έργα: «Το άνθος του κάκτου» με τον θίασο της Έλλης Λαμπέτη και «Ταβάριτς», «Πικ νικ», «Όσκαρ», με το θίασο του Κώστα Μουσούρη. Στη συνέχεια ακολούθησε η συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο και με τα έργα «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1991), «Οι εγκληματίες» (1992), «Ο έμπορος της Βενετίας» (1995), «Βίρα τις άγκυρες» (1997) και «Άμλετ» (2003).

Το 2019 στο πλαίσιο του 5ου Πανοράματος του Ελληνικού Κινηματογράφου «Θόδωρος Αγγελόπουλος» που διεξήχθη στη Λάρισα η Αντιδημαρχία Πολιτισμού και η Κινηματογραφική Λέσχη Λάρισας βράβευσαν την ηθοποιό για τη συνολική πορεία στη καριέρα της αλλά και γενικότερα για τη στάση ζωής της.

Το 1976 η Βέρα Κρούσκα παντρεύτηκε τον Κώστα Αρζόγλου με τον οποίο έμεινε μαζί πέντε χρόνια μέχρι το 1981.