Οι δύο πρώτες ντίβες του σινεμά που «κατάπιαν» η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη

Η περίοδος 1945-1955 ανήκει στην προϊστορία του ελληνικού κινηματογράφου.

Η ανάγκη για ένα εγχώριο «Χόλιγουντ» άρχισε να δημιουργεί ανάγκες για δημοφιλείς αστέρες. Όμως οι πρώτες ισορροπίες που διαμορφώθηκαν εξαερώθηκαν σχεδόν αμέσως, όταν το ωστικό κύμα κοσμαγάπητων ηθοποιών όπως η Βουγιουκλάκη και η Καρέζη σάρωσαν τα πάντα.

Ένα αντίστοιχο δίπολο είχε δημιουργηθεί ήδη στον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς η Σμαρούλα Γιούλη και η Καίτη Πάνου εμφανίζονταν με αξιώσεις στις πρώτες ταινίες που έκοβαν εισιτήρια στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Η Καίτη Πάνου, πρώτη, θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί στο «καλό κορίτσι» που λάνσαρε αργότερα η Αλίκη αλλά προφανώς δεν είχε την άμετρη φιλοδοξία της Βουγιουκλάκη και η ανθρώπινη συστολή της δεν της επέτρεψε μια επεκτατική καριέρα. Οι εμφανίσεις της στο σινεμά του '50 είναι μάλλον αραιές κι όταν το πήρε απόφαση να ασχοληθεί πιο σοβαρά είχε μεγαλώσει για να υποδύεται την ενζενί. Άφησε πίσω της ιστορικές ταινίες όπως η κατοχική «Φωνή της Καρδιάς» και « Ο Δρόμος με τις ακακίες» παραγωγή του 1954 αλλά και η περίφημη «Άννα Ροδίτη» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ο γάμος της υπήρξε τροχοπέδη που την κράτησε μακριά από το σινεμά για κάποια χρόνια κι όταν επέστρεψε στις αρχές του '60 όλα είχαν αλλάξει.

Η Σμαρούλα Γιούλη έκανε το ντεμπούτο της ως «μικρή Σμάρω» στην ταινία που πρωταγωνιστούσε η Καίτη Πάνου. Στη συνέχεια όμως η καριέρα της εξελίχθηκε πολύ πιο δυναμικά κι έλαμψε πρώτη φορά στην ταινία «Χαμένοι Άγγελοι» του Νίκου Τσιφόρου. Στα χρόνια που ακολούθησαν έκανε τη μια επιτυχία μετά την άλλη μέχρι το θρυλικό «Σωφεράκι» παρέα με τον Μίμη Φωτόπουλο.

Σμαρούλα Γιούλη και Καίτη Πάνου έδειξαν το δρόμο που θα ακολουθούσαν με πολύ πιο αδρό αποτύπωμα Καρέζη και Βουγιουκλάκη. Σήμερα ελάχιστοι θυμούνται πως ήταν οι πρώτες... ντίβες του εγχώριου σινεμά.