Ο Νίκος Κούνδουρος το είχε πει: «Ο Θανάσης Βέγγος δεν είναι κωμικός!»

Είχε κάνει αίσθηση αυτή η δήλωση του Νίκου Κούνδουρου για τον Θανάση Βέγγο. Ποιος όμως ήξερε καλύτερα από τον Κούνδουρο τον Βέγγο αλλά και την ίδια την τέχνη του σινεμά.

Εμβληματικός σκηνοθέτης μιας γενιάς που έγραψε Ιστορία στον Ελληνικό κινηματογράφο, ο Νίκος Κούνδουρος, ανάλυσε με δυο λόγια το υποκριτικό DNA του Θανάση Βέγγου με τον οποίο γνωρίζονταν ήδη από τα δύσκολα χρόνια της Μακρονήσου.

Εκεί ο ηθοποιός υπηρετώντας τη δυσμενή θητεία του, γνώρισε τον κρατούμενο σκηνοθέτη και αναπτύχθηκε μια φιλία δια βίου ανάμεσα σε δυο τόσο διαφορετικούς ανθρώπους από τόσο διαφορετικές κοινωνικές τάξεις.

Ο Κούνδουρος βοήθησε τον Βέγγο να μπει στον χώρο του κινηματογράφου, αναγνωρίζοντας σε αυτόν πολύ πριν από κάθε άλλο το γεγονός ότι ο άγουρος αυτός νεαρός ερχόταν κατευθείαν από την κοιτίδα της αρχαίας τραγωδίας ως μέλος ενός διαχρονικού θιάσου. Τη δραματική διάσταση του φαινομένου Θανάσης Βέγγος ο Κούνδουρος την επισήμανε λέγοντας: «Δεν ξέρετε τι λέτε, όταν λέτε ότι ο Βέγγος είναι κωμικός ηθοποιός».

Η διαδρομή αυτού του μοναδικού ηθοποιού δικαίωσε στο τέλος τον Κούνδουρο. Ο Βέγγος είναι μια πολύ σύνθετη προσωπικότητα για να μπορεί κανείς να τον περιορίσει σε κωμικούς ρόλους. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι κάποια στιγμή εξελίχθηκε σε «μηχανή γέλιου», υπήρχε πάντα πίσω από τις ερμηνείες του μια γλυκόπικρη αίσθηση της ζωής, μια νύξη προδοσίας και απογοήτευσης.

Ο κόσμος αναγνώριζε στον Βέγγο το ήθος, την οξυδέρκεια αλλά και την ανάγκη του να σχολιάσει την κοινωνική και πολιτική κατάσταση του τόπου σε εποχές που αυτό δεν μπορούσες να το κάνεις παρά με έμμεσο τρόπο. Όσοι τον αγάπησαν ως ηθοποιό επιβράβευσαν την απλότητα και την ανθρωπιά του. Σήμερα λέμε ότι ο Θανάσης Βέγγος ήταν ένας κορυφαίος κωμικός ηθοποιός αλλά στην πραγματικότητα ήταν κάτι πιο σύνθετο και άρτιο. Ήταν ένας θεατρίνος που συνέδεσε την αρχέγονη παράδοση του θεάτρου με το σύγχρονο θέαμα. Ένα είναι σίγουρο: Ο ελληνικός κινηματογράφος του οφείλει πολλά.