Όταν ο ... βασιλιάς και οι άνθρωποι των γραμμάτων μαστούρωναν στον τεκέ του Γραβαρά
Ο τεκές του Γραβαρά έχει μείνει στην Ιστορία κυρίως από τις εγκωμιαστικές αναφορές του Μάρκου Βαμβακάρη στην αυτοβιογραφία του.
Λέει ο Βαμβακάρης: «Tεκές πραγματικός και κανονικός ήταν του Γραβαρά στο Μενίδι, ο οποίος ήταν άμεμπτος τεκές, ωραία σάλα, ωραίο μαγαζί. Μέσα είχε το παν. Ό,τι θα ζητούσες θα το ‘βρισκες. Μέσα είχε μια κάμαρα και φουμέρναμε και μετά βγαίναμε και καθόμαστε στη σάλα. Κατόπι απ’ το μαστούρωμα, το γλυκό ήταν ότι πρέπει. Κανένα μπακλαβά, κανένα κανταΐφι, γλύκαινε ο στόμας σου...» (σελ. 112)
Και συνεχίζει ο Βαμβακάρης: «Ήτανε παλικάρι όμως, παλικάρι που δεν λεγότανε. Ήτανε από ένα νησί των Κυκλάδων, από τη Μύκονο. Ο οποίος ήτανε διαρρήκτης που δεν λεγότανε. Από τους πρώτους. Μεγάλος. Είχαμε κάνει και μαζί φυλακή με τον Γραβαρά, στην Παλιά Στρατώνα. Τον γνώρισα τον άνθρωπο. Ησυχότατος άνθρωπος, κύριος, με όλα αυτά που συζητάμε… Είπαμε υπήρχανε πολλοί τεκέδες, αλλά εκείνος που ήτανε η κορωνίδα των τεκέδων ήτανε του Γραβαρά απάνω στην Αθήνα, εκεί στην οδό Αναργύρων, εκεί που πάμε προς το Μενίδι...» (σελ. 114)
Από τον τεκέ του Γραβαρά περνούσαν τακτικά και άνθρωποι των γραμμάτων Πρώτη και καλύτερη η παρέα του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, του διευθυντή και αρχισυντάκτη του λογοτεχνικού περιοδικού “Το Μπουκέτο” Μήτσου Παπανικολάου και του εκδότη Χάρη Σταματίου.
Από τον τεκέ λέγεται πως πέρασαν κάποιες φορές ο Μιλτιάδης Μαλακάσης και ο Σπύρος Μελάς. Την εμπειρία του στους τεκέδες περιγράφει γλαφυρά το 1932 ο Ναπολέων Λαπαθιώτης: «Οσάκις οι “ντερβίσηδες”, καλά μαστουρωμένοι, την “τσίκα” τους φουμέρνοντας, στο “μάπαν” έχουνε κάτσει, συνήθως ένας απ΄αυτούς, “χαρμάνι” πάντα, μένει, απ’ όξω, και παραφυλά μην τους “μπλοκάρουν” μπάτσοι και βολτετζάρει, σα σκοπός εκεί, σιμά στις “γρίλλιες” (αυτό, στη γλώσσαν την argot, καλείται κοινώς “τσίλλιες”). Άπαξ, αυτήν, δια παντός την ερμηνείαν δίδων, κλείω και την παρένθεσιν περί των χασικλήδων»!
Ο τεκές του Γραβαρά φημιζόταν για την κουζίνα και για την εξυπηρέτηση της υψηλής πελατείας του.
Αστικός μύθος ή πραγματικό περιστατικό, αναφέρεται πάντως πως όταν κάποιος φαντάρος επιχείρησε το 1946 να μπει στον τεκέ, τον σταμάτησε στην πόρτα κάποιος δηλώνοντας: «Ασφάλεια Ανακτόρων»! Προκάλεσε φυσικά το εύλογο ερώτημα του στρατιώτη «Τι στα κομμάτια, μαστουρώνει ο Μεγαλειότατος;»
Στοιχεία αντλήθηκαν από την Αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη και από το sl press.gr
