To «Belfast» του Κένεθ Μπράνα, η κόντρα Καθολικών- Προτεσταντών στην Ιρλανδία

Ο Κένεθ διηγείται πώς βίωσε τους τελευταίους μήνες παραμονής του στο αγαπημένο του Μπέλφαστ, τη χρονιά κατά την οποία ξεκίνησε η πολυετής εθνικιστική σύγκρουση στη Βόρειο Ιρλανδία, γνωστή ως "The Troubles". Οι έγχρωμες εικόνες της σύγχρονης πόλης δίνουν άμεσα τη θέση τους στον ασπρόμαυρο Αύγουστο του 1969, την ημέρα που τα βρετανικά στρατεύματα θα αναπτυχθούν στην κατεχόμενη Ιρλανδία.

Οι συγκρούσεις μεταξύ καθολικών, οι οποίοι επιθυμούν την ανεξαρτησία, και των ενωτικών με την Αγγλία προτεσταντών, όπως η οικογένεια του εννιάχρονου Μπάντι, είναι καθημερινές. Την ταινία ντύνει μουσικά ο επίσης Βορειοιρλανδός Βαν Μόρισον.

Για να δούμε ιστορικά πως φτάσαμε στις συγκρούσεις Καθολικών-Προτεσταντών στην Ιρλανδία.

Η Ιρλανδία, την 1η Ιανουαρίου του 1801, βρίσκεται υπό Βρετανική κατοχή. Οι μισοί Ιρλανδοί θέλουν πλήρη ανεξαρτησία από τη Βρετανία, και οι άλλοι μισοί, ανάμεσα στους οποίους και οι Προτεστάντες της επαρχίας Ώλστερ (σημερινή Βόρειος Ιρλανδία), την ενσωμάτωση της Ιρλανδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τελικά, το 1898, οι Προτεστάντες και οι Καθολικοί που έμεναν στην Επαρχία του Ώλστερ ενσωματώνονται στη Βρετανία με ένα είδος αυτοδιοίκησης. Λίγα χρόνια μετά, ξεσπάει ο Πόλεμος για την Ανεξαρτησία της Ιρλανδίας. Ο πληθυσμός της Ιρλανδίας που ήταν κατά μεγάλη πλειοψηφία Καθολικοί, ήθελαν μια Ιρλανδία ενωμένη και ανεξάρτητη.

1917: Ιδρύεται η παραστρατιωτική οργάνωση Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός (IRA). Στόχοι του, η ανεξαρτητοποίηση της Ιρλανδίας από τη Βρετανία και η προσκόλληση της Βορείου Ιρλανδίας στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

1918: Το κόμμα Sinn Fein (πολιτικό βραχίονας του ΙΡΑ) κέρδισε τις εκλογές και, το 1919, ανακοίνωσε την ανεξαρτητοποίηση, δίνοντας στη χώρα το όνομα «Ιρλανδική Δημοκρατία» (Irish Republic). Δημιούργησε, επίσης, το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση της χώρας. Το ίδιο έτος, ξέσπασε ο πόλεμος για την Ανεξαρτησία της Ιρλανδίας μεταξύ Βρετανών και Ιρλανδών.

1921: Υπογράφεται η η Άγγλο-Ιρλανδική Συνθήκη, με την οποία οι Βρετανοί αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας, πλην της επαρχίας του Ώλστερ που παρέμενε υπό Βρετανικό έλεγχο, με αυτοδιοίκηση. Η επαρχία του Ώλστερ μετονομάστηκε σε Βόρειος Ιρλανδία.

Η χώρα χωρίστηκε στα δύο: Στους εθνικιστές, οι οποίοι διαφωνούσαν με τους όρους της Συμφωνίας και την θεώρησαν προδοτική, και στη Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ιρλανδίας, τα μέλη της οποίας θεώρησαν τη Συμφωνία επιτυχημένη. Η Ιρλανδία οδηγήθηκε σε εμφύλιο πόλεμο, όπου νικητής αναδείχθηκε η νόμιμη κυβέρνηση της Ιρλανδίας. Το όνομα άλλαξε, και η χώρα αναγνωρίστηκε με το όνομα Δημοκρατία της Ιρλανδίας

Στη Βόρειο Ιρλανδία, αν και η πλειοψηφία ήταν Βρετανοί Προτεστάντες, υπήρχαν πάρα πολλοί Καθολικοί, οι οποίοι επιθυμούσαν την ενοποίηση της Βορείου Ιρλανδίας με το νότιο κομμάτι του Νησιού, στα πλαίσια μιας ενοποιημένης Ιρλανδίας.

Στις συγκρούσεις του 1969, την περιόδο που εξιστορεί η ταινία δολοφονήθηκαν πάνω από 3.000 άτομα και τραυματίστηκαν σχεδόν 50.000. Ξεκληρίστηκαν οικογένειες και από τις δύο πλευρές. Ιδίως τη δεκαετία του ’80.

Το 1997, ο Τόνι Μπλερ έδειξε τον δρόμο για την ειρήνη : «Βρετανία και Ιρλανδία είμαστε μέλη της Ενωμένης Ευρώπης. Τι χρειαζόμαστε το σκληρό σύνορο και τα οδοφράγματα ανάμεσα στη Βόρεια Ιρλανδία και στην Ιρλανδία; Ας κάνουμε εκλογές και σε μια τοπική Βουλή θα εκπροσωπούνται και θα κυβερνούν όλοι μαζί, καθολικοί και προτεστάντες».

Νέος διχασμός με το Brexit. Η Βόρεια Ιρλανδία και η Σκωτία ψήφισαν υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ. Οι καθολικοί έλεγαν ότι αν επιβληθεί ξανά σκληρό σύνορο μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και Ιρλανδίας, η ειρήνη θα πάει περίπατο.

Για να μην έχουμε εμφύλιο, το Ηνωμένο Βασίλειο μπορούσε παραμείνει συγχρονισμένο με θεσμικές αρχές των Βρυξελλών (soft Brexit) ή θα έπρεπε η Βόρεια Ιρλανδία να παραμείνει συγχρονισμένη με τις Βρυξέλλες (άρα και με την Ιρλανδία). Η Τερέζα Μέι επέλεξε το πρώτο και καταψηφίστηκε. Ο Μπόρις Τζόνσον επέλεξε το δεύτερο και σάρωσε στις εκλογές.

Σύμφωνα με μελέτες του 2015, ο Χριστιανισμός διαθέτει πάνω από 2,4 δισεκατομμύρια ακολούθους με τον παγκόσμιο πληθυσμό να αναγράφεται στους 7,5 δισεκατομμύρια άτομα. Οι πιστοί αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ τα τρία μεγαλύτερα δόγματα του Χριστιανισμού είναι ο Ρωμαιοκαθολικισμός, ο Προτεσταντισμός και η Ορθοδοξία. Το μεγαλύτερο Χριστιανικό δόγμα κατέχει η Καθολική Εκκλησία, με 1,3 δισεκατομμύρια βαπτισμένα μέλη.

Ο Ορθόδοξος πληθυσμός στην εποχή μας, υπολογίζεται σε 250 εκατομμύρια πιστούς. Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στους ορθόδοξους και του καθολικού αφορά το αλάθητο και το πρωτείο του Πάπα. Οι Ορθόδοξοι πιστεύουν ότι μόνο οι Άγιοι Απόστολοι είχαν αυτό το Πρωτείο, επειδή φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα. Οι Καθολικοί αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Επισκόπου της Ρώμης ένα Πρωτείο το οποίο ωστόσο το χαρακτηρίζουν ως Πρωτείο αγάπης και όχι ως εξουσίας ή κυριαρχίας πάνω στην Εκκλησία.

Ο Προτεσταντισμός είναι ένας από τους μεγάλους κλάδους του Χριστιανισμού, με συνολικά πάνω από 900 εκατομμύρια πιστούς παγκοσμίως, περίπου το 40% των Χριστιανών.
Ως κίνημα Μεταρρύθμισης εμφανίστηκε το 16ο αιώνα στη Γερμανία, με πρωτεργάτη του το Μαρτίνο Λούθηρο. Το όνομα προέρχεται από την λατινική λέξη «Protestantismus», διαμαρτυρία εξού και οι εναλλακτικές ονομασίες Διαμαρτυρόμενη Εκκλησία ή Διαμαρτυρόμενοι. Ο Λούθηρος αμφισβήτησε τον Πάπα, το αλάθητο και τα συγχωροχάρτια που μοίραζε εκείνη την εποχή αντί χρημάτων.