Σύγκρουση τρένων, 34 νεκροί στο Δερβένι, αιμομιξία και ένας φόνος

Είναι από τα σενάρια που φτιάχνει η ζωή και που δύσκολα θα μπορούσε να σκεφτεί ανθρώπου νους. Πίσω στο μακρινό 1968, στις 30 Σεπτεμβρίου, δύο τρένα συγκρούστηκαν στο Δερβένι Κορινθίας. Ήταν η επόμενη ημέρα του υποτιθέμενου δημοψηφίσματος που είχε οργανώσει η δικτατορία για την έγκριση του νέου Συντάγματος της Ελλάδας,

Τα δύο τρένα μετέφεραν ψηφοφόρους που επέστρεφαν στην Αθήνα. Η αμαξοστοιχία 304, πήρε δύο επιβάτες από τον σταθμό του Δερβενίου, αλλά λίγα μέτρα πιο κάτω σταμάτησε την πορεία της. Λίγο αργότερα, η «υπερταχεία», που σταματούσε μόνο σε κεντρικούς σταθμούς, και είχε ξεκινήσει 1,5 ώρα αργότερα από την Πάτρα, πέρασε το Δερβένι χωρίς να σταματήσει. Η σύγκρουση στις 18:50 ήταν σφοδρή και ο τραγικός απολογισμός ήταν 34 νεκροί και 125 τραυματίες. Κανείς δεν έμαθε γιατί σταμάτησε το πρώτο τρένο. Ειπώθηκε ότι ένας ναύτης ή μια ηλικιωμένη λιποθύμησε και κάποιος τράβηξε τη λαβή του σήματος κινδύνου.

Ο ήρωας Γιάννης

Την ίδια ώρα μια άλλη τραγωδία, μόλις γεννιόταν. Ο 14χρονος τότε Γιάννης βρισκόταν στο τελευταίο βαγόνι του σταματημένου τρένου μαζί με την 3χρονη αδερφή του Έλενα. Μαζί και η μητέρα τους και ο πατριός του και πατέρας της Έλενας. Ο Γιάννης είδε το δεύτερο τρένο που ερχόταν, πρόλαβε άρπαξε την αδερφή του και πήδηξαν από το βαγόνι. Οι γονείς σκοτώθηκαν, όμως τα παιδιά σώθηκαν.

Ο πατέρας του Γιάννη είχε πεθάνει νωρίτερα και τα παιδιά χωρίστηκαν. Ο Γιάννης μεγάλωσε από συγγενείς στον Πύργο Ηλείας ενώ την Έλενα υιοθέτησε οικογένεια στην Αθήνα.

Η εφηβεία του Γιάννη

Στην εφηβεία ο Γιάννης φεύγει από τον Πύργο, πηγαίνει στην Αθήνα όπου καταλήγει στο αναμορφωτήριο, όταν τον πιάνουν για μικροκλοπές. Βγαίνει, κάνει διάφορες δουλειές αλλά τον πιάνουν και πάλι για το ίδιο αδίκημα και αυτή τη φορά καταδικάζεται σε φυλάκιση τεσσάρων ετών.

Η Έλενα μαθαίνει την αλήθεια

Την ίδια εποχή η Έλενα μεγαλώνει σε οικογένεια εκπαιδευτικών και στα 13 της μαθαίνει για το δυστύχημα στο Δερβένι και την ύπαρξη του αδερφού της. Αρχίζει να τον αναζητά και τον βρίσκει. Η σχέση τους γίνεται ερωτική, οι γονείς της προσπαθούν μάταια να τους χωρίσουν, αλλά τελικά η Έλενα παίρνει τη μεγάλη απόφαση.

Ο χωρισμός

Τον Ιανουάριο του 1983 λέει στον 29χρονο τότε Γιάννη, ότι θέλει να χωρίσουν. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου δίνουν ραντεβού στην Ομόνοια. Με τη μηχανή του Γιάννη κατευθύνονται στο δάσος που υπάρχει στη διαδρομή από την Καισαριανή προς τα Γλυκά Νερά Παιανίας.

Ο φόνος και η καταδίκη

Το πτώμα της Έλενας βρέθηκε λίγες ώρες αργότερα από έναν οικοδόμο. Ο Γιάννης συνελήφθη μια εβδομάδα αργότερα. «Ήμουν μεθυσμένος, τη στραγγάλισα για να μην την χάσω», είπε στους αστυνομικούς και περιέγραψε πως την είχε στραγγαλίσει με το καλσόν και τη ζώνη της και πως την χτύπησε με πέτρα στο κεφάλι. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για δολοφονία και για αιμομιξία κατ’ εξακολούθηση. Στην έφεση του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας και του επιβλήθηκαν τελικά 21 χρόνια κάθειρξης.