Σολωμός: Κι όμως ο Εθνικός μας ποιητής δεν ήξερε καλά τα Ελληνικά!
Ο Διονύσιος Σολωμός ονειρευόταν να κατακτήσει την κορυφή των Ιταλικών γραμμάτων κι αν δεν βρισκόταν στο διάβα του ο Σπυρίδων Τρικούπης δεν θα είχαμε σήμερα ούτε τον «Ύμνο στην Ελευθερία» ούτε το αριστούργημα «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι».
Γράφει ο Σεφέρης: «Ο γενάρχης της λογοτεχνίας αυτής δεν ήξερε ελληνικά, αλλά τα έμαθε και τα μάθαινε ως το τέλος της ζωής του…». Πράγματι ο Διονύσιος Σολωμός ονειρευόταν να κατακτήσει την κορυφή των Ιταλικών γραμμάτων κι αν δεν βρισκόταν στο διάβα του ο Σπυρίδων Τρικούπης δεν θα είχαμε σήμερα ούτε τον «Ύμνο στην Ελευθερία» ούτε το αριστούργημα «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Ο Τρικούπης τον έπεισε να κάνει την μεγάλη στροφή προς την Ελληνική γλώσσα όταν άκουσε το νεαρό Σολωμό να του απαγγέλλει τα ποιήματά του στα Ιταλικά.
«Η ποιητική σας ιδιοφυΐα σάς επιφυλάσσει μια διαλεχτή θέση στον ιταλικό Παρνασσό. Αλλά οι πρώτες θέσεις εκεί είναι πιασμένες. Ο ελληνικός Παρνασσός δεν έχει ακόμη τον Δάντη του», του είπε ο Τρικούπης.
Ο Σολωμός εξήγησε τότε πως δεν ήξερε καλά την ελληνική γλώσσα και ο Τρικούπης τον βοήθησε στην εκμάθησή της με την μελέτη των ποιημάτων του Χριστόπουλου. Η ολοκλήρωση του «Ύμνου εις την ελευθερία» τον Μάιο του 1823 είναι στην ουσία η αρχή του παντός για τα νεοελληνικά γράμματα. Αυτός ο δαιμόνιος ποιητής που μελέτησε βαθιά την προγενέστερη παράδοση (κρητική λογοτεχνία, δημοτικό τραγούδι) ακολουθώντας το παράδειγμα του μεγάλου Δάντη στην Ιταλική λογοτεχνία
Στο μικρό του δοκίμιο για την Ελληνική γλώσσα ο Σεφέρης γράφει για τον Σολωμό: «Την πορεία της ελληνικής γλώσσας την εχάραξε μια για πάντα η διάνοια του Σολωμού. Και ίσως επειδή ερχότανε κάθε τόσο από μακριά, να κοίταξε τα πράγματα με το φρέσκο και σίγουρο μάτι που τα κοίταξε».
