H Mπουμπουλίνα γεννήθηκε σε τουρκική φυλακή

Στην κοιλιά της μάνας της Σκεύως (Παρασκευής) Κοκκίνη ήταν το 1771, όταν ο πατέρας της, ο πλοίαρχος Σταυριαννός Πινότσης, σε ένα ταξίδι του γυρίζοντας από την Οδησσό, πιάστηκε από τους Τούρκους που τον αναζητούσαν για τη συμμετοχή του στα Ορλοφικά, την επανάσταση της Πελοποννήσου που ξέσπασε την περίοδο 1769-1770.

Ευθύς η μάνα της πούλησε ένα μέρος της περιουσίας της και κίνησε για την Πόλη, να τον βρει, κι αν μπορεί να τον ελευθερώσει. Ο Τάκης Λάππας στο βιβλίο του, «Οι ήρωες του 21 στα παιδικά τους χρόνια» περιγράφει τη σκηνή:

Η Σκεύω μόλις ξεμπαρκάρισε, πήγε γραμμή στη φυλακή να δη τον άντρα της. Μα άλλα λογάριαζε κι άλλα βρήκε. Ο καπετάνιος κείτονταν στο κελί του χτυπημένος από βαριά αρρώστια. Μόλις τον πρόκανε η Πινότσαινα. Ψυχομαχούσε. Σαν άκουσε ο καπετάν Πινότσης τη φωνή της, άνοιξε τα θολά μάτια του, μα τη γνώρισε δεν την γνώρισε… Κι η Σκεύω, που ήταν στην ώρα της, εκείνη τη στιγμή, ένιωσε τους πόνους του παιδιού. Την αποτράβηξαν σ’ ένα άλλο κελί. Και τη στιγμή που αυτή, μέσα στη φυλακή, έφερνε στον κόσμο μια καινούργια ζωή -ένα κοριτσάκι- στο πλαϊνό κελί μια άλλη ζωή έσβηνε. Λες κι η ψυχή του καπετάν Πινότση άφηνε το κορμί του για νάμπη και πάλι στο δικό του αίμα: στης κόρης του.

Ήταν Δευτέρα, 11 Μαΐου 1771… Στον τοκετό βοήθησαν τη Σκεύω ο συγκρατούμενος του συζύγου της, ο Μανιάτης καπετάνιος Παναγιώτης Μούρτζινος (Τρουπάκης 1761-1822) ο οποίος ασκούσε και το επάγγελμα του εμπειρικού γιατρού και ο Τούρκος δεσμοφύλακας. Ο Μούρτζινος έγινε και ο νονός της ηρωίδας. Της έδωσε το όνομα της μητέρας του, Λασκαρίνα...