Πώς ο Μπάτης ο ρεμπέτης έγινε κινηματογραφικός αστέρας

Ο Γιώργος Μπάτης είναι μια εμβληματική μορφή του ρεμπέτικου, ο επονομαζόμενος «ρήγας του ρεμπέτικου», σε μια εποχή που το μεγάλο λιμάνι γίνεται ο δημιουργικός κόρφος για το αστικό προπολεμικό τραγούδι. Από το καφενείο του Μπάτη, στην πλατεία Καραϊσκάκη θα παρελάσουν τα πρώτα ονόματα του ρεμπέτικου, με επικεφαλής τον πατριάρχη Μάρκο Βαμβακάρη, τον Στράτο Παγιουμτζή, τον Παπαϊωάννου, τον Μπαγιαντέρα και ενίοτε τον Γιοβάν Τσαούς.

Στη δεκαετία του '50 η ιστορία αυτή είναι πια ένας μύθος, το πειραιώτικο ρεμπέτικο έχει δώσει τη θέση του στο λαϊκό τραγούδι αλλά ο Αλέκος Σακελλάριος ανακαλύπτει εκ νέου τον Μπάτη και του προτείνει να παίξει σε μια ταινία με τίτλο «Οι παπατζήδες» σε σενάριο Πέτρου Γιαννακού. Λαϊκός κινηματογράφος και ρεμπέτικο συναντώνται στη μορφή μιας προσωπικότητας όπως ο Γιώργος Μπάτης που έδειξε το δρόμο για τη μεγάλη πορεία του λαϊκού μας τραγουδιού.

Κατά τα άλλα η πλοκή της ταινίας ακολουθεί την πεπατημένη: Τρεις φίλοι (Νίκος Σταυρίδης, Πέτρος Γιαννακός και Νίκος Ρίζος) στη μετεμφυλιακή Ελλάδα μηχανεύονται διάφορες κομπίνες προκειμένου να κερδίσουν τον επιούσιο. Η αδελφή ενός εξ αυτών μένει έγκυος από τον φίλο της. Τότε ο αδελφός της έρχεται σ' επαφή με τον πατέρα του νεαρού. Κι ο πατέρας κανονίζει ο γιος του να αποκαταστήσει την κοπέλα.

Η ταινία προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1954. Εκτός από τον Μπάτη εμφανίζεται και ακούγεται η λαϊκή ορχήστρα του Σπύρου Καλφόπουλου. Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1954. Κόβοντας 33.638 εισιτήρια, κατατάχθηκε στην 12η θέση ανάμεσα σε 21 ταινίες της ίδιας σεζόν.