Καζαμπλάνκα: Ποιος δεν ήθελε πρωταγωνιστή τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ

Η «Καζαμπλάνκα» με αρχικό τίτλο Everybody comes to Rick's αντιμετωπίστηκε στην αρχή σαν ένα ρομαντικό δράμα από τα εκατοντάδες που γύριζε το Χόλιγουντ εν μέσω δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Γι αυτό και παρά τους επιφανείς συντελεστές της ταινίας, οι παραγωγοί δεν έδειξαν καμία ιδιαίτερη προσοχή στα γυρίσματα. Κανείς δεν είχε καταλάβει πως γυριζόταν μία από τις θρυλικότερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Βασισμένη σε ένα θεατρικό έργο, η αρχική της αποστολή ήταν να αποτελέσει μια ακόμα ταινία εμψύχωσης απέναντι στο θανάσιμο κίνδυνο του Γ' Ράιχ. Ο παραγωγός Χαλ Ουόλις γκρίνιαζε, θεωρώντας πως παρασύρθηκε να αγοράσει τα δικαιώματα ενός αδιάφορου έργου που θα τον έβαζε μέσα. Όταν του πρότειναν τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ για πρωταγωνιστή, απάντησε: «Τι τον θέλετε τώρα αυτόν τον γκάγκστερ; Εδώ γυρίζουμε ρομαντικό δράμα». Ο Ουόλις θεωρούσε τον Μπόγκαρντ μέτριο ηθοποιό και πολύ απρόθυμα τον δέχτηκε ως πρωταγωνιστή. Την ίδια γνώμη είχε άλλωστε και ο συμπρωταγωνιστής του Μπόγκαρντ, ο Πολ Χένριντ, στο ρόλο του Βίκτορ Λάσλο. Οι δύο ηθοποιοί δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά στα γυρίσματα και στο τέλος ο Χένριντ τον στόλισε με χαρακτηρισμούς «μετριότητα», «υπερτιμημένος»...

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι την Καζαμπλάνκα ο Μπόγκαρντ πρωταγωνιστούσε σε ταινίες γκαγκστερικές παίζοντας πάντα τον σκληρό, κυνικό και κατά περίπτωση έντιμο άντρα. Η παρουσία του σε ένα ρομαντικό δράμα ήταν μια πρόκληση κι ένα ερωτηματικό στο οποίο ο σπουδαίος ηθοποιός απάντησε με τον πιο πειστικό τρόπο. Είναι διαπιστωμένο άλλωστε πως η «Καζαμπλάνκα» οφείλει ένα μεγάλο μέρος της γοητείας της στον Χάμφρεϊ. Ίσως γιατί ο ίδιος έβαλε τέρμα στις νερόβραστες ερμηνείες των ανδρών στις ρομαντικές ταινίες του Χόλιγουντ, φέρνοντας μαζί του την εμπειρία από τις γκαγκστερικές ταινίες που τόσο περιφρονούσε ο παραγωγός της «Καζαμπλάνκας».

Ο Μπόγκαρντ ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου αλλά το μεγαλύτερο βραβείο του το έδωσε ο χρόνος και ο θεατής κάθε επερχόμενης γενιάς που τον λάτρεψε σε αυτό τον πραγματικά αξεπέραστο ρόλο.

Τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του 1942 και μέχρι την τελευταία στιγμή οι πρωταγωνιστές δεν ήξεραν που θα οδηγούσε η θυελλώδης σχέση του Ρικ και της Ίλσα. Η Μπέργκμαν ήταν ψηλότερη από τον Μπόγκαρντ και το γεγονός αυτό δημιούργησε κάποια προβλήματα (ο Μπόγκαρντ έπρεπε να στέκεται πάνω σε κούτες στις σκηνές στις οποίες βρισκόταν κοντά στην ηθοποιό). Η ταινία επρόκειτο να έχει ακόμη μια σκηνή, που ήθελε τον Ρικ και τον αξιωματικό Ρενώ να κατατάσσονται στο στρατό των Συμμάχων που ετοιμαζόταν να αποβιβαστεί στην Αφρική. Ο Ρέινς δεν ήταν διαθέσιμος για την τελική αυτή σκηνή έτσι η ταινία έκλεισε με την ατάκα του ηθοποιού Νομίζω ότι πρόκειται για την αρχή μιας ωραίας φιλίας την οποία έγραψε ο ίδιος ο Χαλ Ουόλις και αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες όλων των εποχών. Ο παραγωγός Ντέιβιντ Ο' Σέλζνικ δήλωσε ότι θα ήταν τεράστιο λάθος αν η ταινία είχε διαφορετικό τέλος. Κατά τη λήξη των γυρισμάτων η ταινία είχε κοστίσει 1.039.000 δολάρια και είχε υπερβεί κατά 75.000 δολάρια τον αρχικό προϋπολογισμό.