Η Τζένη Καρέζη είχε ένα μεγάλο εραστή
Στη ζωή ενός καλλιτέχνη ο έρωτας παίζει πάντα ένα σημαντικό ρόλο
Το 1965 η Καρέζη θα βρεθεί στην «αγκαλιά» του Ανδρέα Μπάρκουλη για τις ανάγκες της ταινίας Τζένη Τζένη που έσπασε τα ταμεία κόβοντας 587.323 εισιτήρια. Μια ταινία του Ντίνου Δημόπουλου στην οποία πρωταγωνιστούσαν και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
Τότε ήρθε μια πρόταση από το εξωτερικό που η Καρέζη την αποδέχτηκε αμέσως. Μια ξένη παραγωγή σε σκηνοθεσία Ζαν Ντανιέλ Πολέ, με σενάριο αστυνομικής ταινίας με την Τζένη πλαισιωμένη από τους Σάμι Φρέι, Φρανσουάζ Αρντί και Σπύρο Φωκά. Το εγχείρημα αυτό δεν είχε αίσια εμπορική κατάληξη αλλά η Καρέζη που άρεσε στη διεθνή κινηματογραφική αγορά δέχτηκε και δεύτερη πρόταση την οποία όμως απέρριψε, αφήνοντας οριστικά κατά μέρος την προοπτική μιας διεθνούς καριέρας. Η ίδια εξήγησε ότι δεν θα άφηνε ποτέ το θέατρο για να γυρίζει ταινίες στο εξωτερικό μόνο και μόνο για να γίνει ευρύτερα γνωστή. Το θέατρο ήταν το μεγάλο της πάθος, αυτό που ανανέωνε τη σχέση της με τον μεγάλο εραστή της.
Σε μια συνέντευξη στη Μάρα Δημητρέα για το περιοδικό Ελληνίδα η Καρέζη δήλωσε τα εξής: «Το κοινό είναι μέγας εραστής. Έχει όλα τα τα ελαττώματα και τα προτερήματα ενός καλού εραστή. Αγαπάει. Είναι έτοιμο να σε προδώσει αν το απογοητεύσεις λίγο. Είναι ευαίσθητο, είναι εύθικτο. Κάπου-κάπου είναι άδικο...»
