Η θεία από το Σικάγο: Η συνταξιούχος Βασιλειάδου έγινε πρώτη βεντέτα
Η ζωή για την Γεωργία Βασιλειάδου άρχισε στα εξήντα ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία της "Θείας από το Σικάγο".
Το 1930 η Γεωργία Βασιλειάδου αποφάσισε να εγκαταλείψει το θέατρο και την ηθοποιία, για να αφοσιωθεί στο γάμο της που όμως είχε ατυχή κατάληξη. Στη συνέχεια γνώρισε τη Σοφία Βέμπο που υποσχέθηκε να την βοηθήσει για να ξαναβρεί τα βήματά της στον κόσμο του θεάματος.
Ο άνθρωπος όμως που την βοήθησε πραγματικά να ξαναρχίσει την καριέρα της ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος. Από το 1939 όταν της εμπιστεύτηκε τον πρώτο της ρόλο στον κινηματογράφο μέχρι το 1957 με την καταιγιστική επιτυχία της "Θείας από το Σικάγο", ο ιδιοφυής σκηνοθέτης και σεναριογράφος οικοδόμησε συστηματικά το προφίλ της Βασιλειάδου ως λαοφιλούς κωμικού της "ομορφότερης άσχημης" του ελληνικού σινεμά.
Και να σκεφτεί κανείς πως την στιγμή που η Βασιλειάδου πρωταγωνιστούσε στη θρυλική "Θεία από το Σικάγο" ήταν εξήντα χρονών και έβγαινε ουσιαστικά στην σύνταξη. Αντί για συνταξιούχος όμως βρέθηκε στο προσκήνιο της διασημότητας κι έμεινε εκεί για αρκετά ακόμα χρόνια δημιουργώντας μια αστραφτερή καριέρα που ούτε αυτή ούτε κανείς άλλος είχε διανοηθεί για λογαριασμό της.
Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής και η δύναμη του ταλέντου που τίποτε, ούτε καν ο χρόνος, δεν μπορεί να εμποδίσει.
