Όταν η Τζένη Καρέζη «άγγιξε» το Όσκαρ

Τα "Κόκκινα Φανάρια", ταινία βγαλμένη από τα σπλάχνα της Τρούμπας και το νεορεαλιστικό όραμα ενός σκηνοθέτη όπως ο Βασίλης Γεωργιάδης έφτασε στο κατώφλι μιας μεγάλης διεθνούς αναγνώρισης.

Το 1964 ήταν υποψήφια για το βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας ανταγωνιζόμενη την ταινία του Πολάνσκι και το 81/2 του Φελίνι.

Τελικά το βραβείο πήγε στον μεγάλο Ιταλό σκηνοθέτη αλλά κάθε άλλο παρά πικρή εμπειρία ήταν για τους Έλληνες, καθώς η διάκριση παραμένει μεγάλη. Ειδικά αν προστεθεί σ' αυτή και το γεγονός ότι προτάθηκε να διαγωνιστεί για τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.

Σήμερα λένε πολλοί ότι η διεθνής πορεία της ταινίας προήλθε από τον ενθουσιασμό του παραγωγού Βίκτωρα Μιχαηλίδη και από τις διασυνδέσεις του στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα. Σίγουρα όμως και η παρουσία της Τζένης Καρέζη στις κοσμικότητες που συνοδεύουν τέτοιου είδους διακρίσεις ήταν καθόλα σημαντική, απόδειξη ότι οι παραγωγοί Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης την έβαλαν μπροστά ειδικά στην προώθηση της ταινίας στο φεστιβάλ Καννών.

Κι αν η ταινία έπαιρνε το επίζηλο τρόπαιο είτε στη Γαλλία είτε ακόμα περισσότερο στην Αμερική κάτι από την επιτυχία αυτή θα φώτιζε και το υπέροχο πρόσωπο της Τζένης.