Πουλικάκος κι ίσως φταίνε τα LSD που δεν έπεσαν στη λίμνη του Μαραθώνα!
Πολυσχιδής προσωπικότητα ο Δημήτρης Πουλικάκος θα είναι πάντα το τοτέμ του ονείρου της μεταπολίτευσης.
Σε συνέντευξή του στο Vice αυτός ο "γκουρού" των απανταχού εξεγερμένων εξηγεί πώς σχεδίαζε να "τριπάρει" όλη την Αθήνα διαμαρτυρόμενος για το πραξικόπημα του '67.
«Ναι, ξεκινήσαμε με έναν φίλο από Λονδίνο, με οτοστόπ, και σε κάποια φάση μας πήρε ένας Γάλλος που πήγαινε στο Παρίσι. Εκεί πετύχαμε κάτι άλλα φιλαράκια που έφευγαν για Αφγανιστάν και θα περνούσαν από Ελλάδα με ένα buick station και ένα τροχόσπιτο. Είχαμε μαζί κάμποσα πακετάκια με κρυστάλλους. Είναι γνωστή αυτή η ιστορία, μέχρι και ο Πανούσης την έχει πει χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Θέλαμε, όταν έγινε το πραξικόπημα, να πάμε να τα ρίξουμε στη λίμνη του Μαραθώνα, αλλά μετά σκεφτήκαμε ότι οι φαντάροι κουβαλούν όπλα, άσε μην έχουμε τίποτα περίεργες καταστάσεις. Έτσι θυσιαστήκαμε και τα ήπιαμε εμείς».
Αν βάλεις μια σειρά στα γεγονότα που συνθέτουν τη ζωή του Δημήτρη Πουλικάκου, θα τον βρεις να πρωταγωνιστεί σε πολλά από τα μικρά μεγάλα επεισόδια της σύγχρονης Ιστορίας του τόπου. Εξ ου και κάθε παρουσία του στη μουσική ή στον κινηματογράφο παραμένει αυθεντική με το άρωμα των παλιών καλλιτεχνών που σάρωσε ο χρόνος και οι πολιτικές συγκυρίες. Το επεισόδιο στα Μάταλα, η εμπειρία της φυλακής, η συνεργασία με τον Χατζιδάκι, και τα μακρινά πλάνα του Αγγελόπουλου στο "Μετέωρο βήμα του Πελαργού", είναι μόνο οι αρμοί της πολυκύμαντης ζωής του. Ενδιάμεσα υπάρχουν λιγότερο διάσημες στιγμές, που όμως συγκινούν εξίσου όσους ξέρουν να εκτιμούν το χιούμορ της λεβεντιάς και του ασυμβίβαστου.
Για παράδειγμα η σκηνή "Πόσες μέρες ζουν οι μύγες" με τον Πιατά στο βενζινάδικο από την κωμωδία Και 2 αυγά Τουρκίας (1987):
