Δέσπω Διαμαντίδου - Γιώργος Κωνσταντίνου: Η καφετζού και ο σατράπης, η κουλούρα και το σίδερο!

Σκηνή για Όσκαρ με τη Δέσπω Διαμαντίδου να διαβάζει στο φλιτζάνι, το στεφάνι που κατά την ίδια είναι το στεφάνι του γάμου, κατά τον Κωνσταντίνου όμως, τον σατράπη Αντωνάκη, το στεφάνι της κηδείας της.

Επεισόδιο που βγάζει αβίαστο γέλιο σε μια ταινία-σταθμό για την ελληνική φιλμογραφία. Η κωμωδία του Γιώργου Τζαβέλλα "Η γυνή να φοβήται τον άντρα" μεταφέρει το αστικό κλίμα της πρωτεύουσας στο πνεύμα των ταινιών του Λογοθετίδη, όταν ο μεγάλος ηθοποιός δεν υπήρχε πια. Τα πλάνα, οι διάλογοι και τα πρόσωπα των ηθοποιών υπηρετούν ακριβώς αυτή την ατμόσφαιρα σε μια ταινία που κανείς δεν θα πίστευε ότι γυρίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του '60. Στην επίμαχη σκηνή πρωταγωνιστεί μια πληθωρική μπεμπέκα κι ένα στραβόξυλο με νοοτροπία εργένη, μια μειλίχια νέα γυναίκα, και ένα δουλικό στο πρόσωπο της άγουρης Κατερίνας Γώγου. Πρωταγωνιστεί όμως και μια κουλούρα στη φαντασία της καφετζούς που θα μπορούσε να είναι και το στεφάνι της κηδείας της αν το νευρικό και ορκισμένο για την ώρα γεροντοπαλίκαρο, ο Αντωνάκης, προλάβαινε να της ανοίξει το κεφάλι με το παραδοσιακό σίδερο της νοικοκυράς. Η σκηνή κλείνει στην παραδοσιακή αυλή της εποχής, όπου συγκεντρώνεται κόσμος παρακολουθώντας με ενδιαφέρον τον καβγά ανάμεσα στον αλλόφρονα Γιώργο Κωνσταντίνου και στην δολοπλόκο Δέσπω Διαμαντίδου.

Το σπίτι που εμφανίζεται στην ταινία ως η οικία Κοκοβίκου, αλλά και της γειτόνισσας, της Παπαμήτρου, υπάρχει ακόμα στην οδό Τριπόδων 32 και Ραγκαβά, στην περιοχή της Πλάκας.

Το σπίτι χρονολογείται από το 1800 και στέγαζε τη στρατιωτική διοίκηση των Τούρκων. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 28 Ιουλίου 1965.