Κωνσταντάρας-Παπαγιαννόπουλος: Χωροφυλακή VS Πολιτική! Ραντεβού στη βίλλα των οργίων
Κωμωδία ηθών στη φαρισαϊκή ελληνική κοινωνία του '60 όπου η μοιχεία θεωρείται ποινικό αδίκημα.
Η γνωστή διαπόμπευση με το σεντόνι για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Μέλπω Ζαρόκωστα είναι μόνο η αρχή. Η ξεπεσμένη αριστοκράτισσα την οποία υποδύεται η Ρίτα Μουσούρη, συστήνεται ως κόρη Ναυάρχου, ιδιοκτήτρια της βίλλας των οργίων, στην οποία κάνει ντου η αστυνομία στο πρόσωπο του Γιάννη Βογιατζή.
"Μιλάτε μου στον πληθυντικό, θα με υποχρεώσετε" είναι η κυρίαρχη ατάκα της σκηνής, που σατιρίζει μια τάξη προνομιούχων οι οποίοι είναι συνηθισμένοι σε αβρότητες και ευγένειες γαλλικού τύπου.
Στο μεταξύ ο Βογιατζής τηλεφωνεί στον προϊστάμενό του, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, και η εξουσία από την άλλη άκρη της γραμμής τρίβει τα χέρια του για τα "αποκαλυπτήρια". Δεν συλλαμβάνεις κάθε μέρα επ' αυτοφώρω έναν υποψήφιο βουλευτή όπως ο Χάρης Ζάβαλος πάνω στη κλίνη της αμαρτίας.
Αυτή η κωμωδία του 1964 έχει ψωμί αναπαριστώντας με ανατριχιαστικά ρεαλιστικό τρόπο τα υπόγεια ρεύματα μιας πολιτικά και ηθικά υποκριτικής κοινωνίας. Κατά τα άλλα υπάρχουν "ερωτικά εγκλήματα" των οποίων οι αυτουργοί κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους αλλά και καρποί παρανόμου έρωτα που περιμένουν να αναγνωριστούν από τον "ζωηρό" πατέρα!
Η ταινία "Η βίλλα των οργίων" σε σενάριο Γεράσιμου Σταύρου και σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου αποτελεί μνημείο ανάλαφρου ρεαλισμού της Φίνος Φιλμ. Μια ακόμα σπαρταριστή κωμωδία που βασίστηκε σε θεατρικό έργο, σε μια εποχή που στην Ελλάδα ο κινηματογράφος και το θέατρο πήγαιναν χέρι-χέρι.
