Ρολάν Γκαρός: Οι ιδιαιτερότητες που το καθιστούν μοναδικό!

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει το τρίτο κατά σειρά διεξαγωγής -και παλαιότητας- Grand Slam του τένις.

Ρολάν Γκαρός: Οι ιδιαιτερότητες που το καθιστούν μοναδικό!

Το Ρολάν Γκαρός ήταν παραδοσιακά το βασικό σημείο επαφής του αθλητικού κοινού της Ελλάδας με το τένις, δεδομένου ότι από τα τέλη της δεκαετίας του '80 ήταν το μοναδικό εκ των τεσσάρων Grand Slam που είχε τηλεοπτική μετάδοση από την κρατική τηλεόραση.

Εν έτει 2019, η... μετεωρική άνοδος του Στέφανου Τσιτσιπά και της Μαρίας Σάκκαρη έχουν φέρει εύλογα το ελληνικό κοινό πιο κοντά στο άθλημα και ως συνέπεια και στο φημισμένο γαλλικό Όπεν, το οποίο συγκεντρώνει αρκετά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το καθιστούν μοναδικό ανάμεσα στα Grand Slam.

Ποια όμως είναι αυτά; Το fosonline.gr σας παραθέτει τις κύριες ιδιαιτερότητες του γαλλικού Slam, το οποίο διεξάγεται κάθε χρόνο από την τελευταία Κυριακή του Μαΐου και για δύο εβδομάδες στα κορτ του συγκροτήματος Stade Roland Garros στο Παρίσι.

1. Το μοναδικό Grand Slam σε χωμάτινη επιφάνεια

Σε αντίθεση με τα άλλα τρία Slam, το Ρολάν Γκαρός διεξάγεται αποκλειστικά σε κορτ με χωμάτινη επιφάνεια, από την ίδρυσή του το μακρινό 1891 μέχρι σήμερα.

Για την ακρίβεια, η επιφάνεια των γηπέδων του γαλλικού Όπεν αποτελείται από στρώσεις ηφαιστειακής πέτρας, ασβεστόλιθου, σκόνης κόκκινου τούβλου και άμμου, δίνοντας πάντως την αίσθηση και την εμφάνιση του χώματος, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «χωμάτινη επιφάνεια».

Το χώμα, λοιπόν, έχει την ιδιότητα να επιβραδύνει το μπαλάκι και αυτό συντελεί στο να έχουν μεγάλη διάρκεια οι πόντοι και να κρατούν περισσότερη ώρα οι αγώνες. Γι' αυτό, άλλωστε, το Ρολάν Γκαρός θεωρείται το πλέον απαιτητικό σωματικά τουρνουά Grand Slam.

2. Η έλλειψη συρόμενης οροφής

Πέρα από την «αργή» χωμάτινη επιφάνεια, η δυσκολία για έναν τενίστα που μετέχει στο Ρολάν Γκαρός αυξάνεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι στα κορτ του γαλλικού Όπεν -συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του κεντρικού κορτ «Philippe Chatrier»- δεν υπάρχει συρόμενη οροφή.

Όπερ σημαίνει ότι οι τενίστες επηρεάζονται πολύ περισσότερο από τα καιρικά φαινόμενα, είτε πρόκειται απλά για δυνατό αέρα, για αφόρητη ζέστη, ή για βροχόπτωση.

Αυτό, βεβαίως, πρόκειται να αλλάξει από την επόμενη χρονιά, καθώς ήδη έχει ξεκινήσει η κατασκευή οροφής η οποία θα εγκατασταθεί εγκαίρως, προκειμένου να είναι διαθέσιμη για το Ρολάν Γκαρός του 2020.

3. Η διακοπή των αγώνων

Ως συνέπεια της έλλειψης συρόμενης οροφής, πολύ συχνά τα παιχνίδια στο Ρολάν Γκαρός διακόπτονται από λίγα λεπτά ως και για μια ολόκληρη μέρα, εξαιτίας της βροχής ή της νύχτας.

Σε περίπτωση βροχής, το ματς διακόπτεται αμέσως, το κορτ καλύπτεται με ειδικό μουσαμά και αρχίζει εκ νέου αφότου σταματήσει η βροχή. Σε περιπτώσεις... ανωτέρας βίας όπου η βροχή είναι έντονη, το παιχνίδι συνεχίζεται την επόμενη μέρα από το σημείο που διακόπηκε.

Το τελευταίο ισχύει και σε περίπτωση που ένας αγώνας ξεκινήσει αργά και δεν ολοκληρωθεί πριν από τη δύση του ηλίου. Έτσι, λόγω έλλειψης ορατότητας, το ματς συνεχίζεται επίσης την επόμενη μέρα από το σημείο διακοπής του.

4. Η έλλειψη τάι-μπρέικ στο τελευταίο σετ

Μέχρι πρότινος, μόνο το US Open προέβλεπε τη διεξαγωγή τάι-μπρέικ στο 5ο σετ αγώνα ανδρών ή στο 3ο αγώνα γυναικών. Αντιθέτως, οι αγώνες στο Γουίμπλεντον, το Αυστραλιανό και φυσικά το Ρολάν Γκαρός κρατούσαν όσο χρειαζόταν, μέχρι ένας από τους δύο αγωνιζόμενους έκανε μπρέικ στο τελευταίο σετ του ματς.

Αυτό άλλαξε πρόσφατα τόσο για το Βρετανικό Όπεν όσο και για το Αυστραλιανό, όχι όμως και για το φημισμένο τουρνουά της Γαλλίας. Συνεπώς, το Ρολάν Γκαρός είναι αυτή τη στιγμή το μοναδικό από τα τέσσερα Slam στο οποίο δεν προβλέπεται τάι-μπρέικ στο τελευταίο σετ ενός αγώνα, παρατείνοντας έτσι κατά πολύ τη διάρκειά του.

5. Η μη εφαρμογή της τεχνολογίας Hawk-Eye

Ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του γαλλικού Όπεν είναι η μη εφαρμογή της τεχνολογίας Hawk-Eye, το οποίο είναι ηλεκτρονικό σύστημα ανάλογο του ποδοσφαιρικού VAR για τον έλεγχο αποφάσεων γραμμής με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Το Hawk-Eye πρωτοδοκιμάστηκε το 2006 και εφαρμόστηκε επίσημα σε τουρνουά Grand Slam τον Αύγουστο του 2006, όταν ο Μάρντι Φις έκανε για πρώτη φορά χρήση της δυνατότητας challenge προκειμένου να ξεκαθαρίσει αν το μπαλάκι στο σερβίς του αντιπάλου του Σιμόν Γκρόιλ ήταν εντός ή εκτός γραμμής.

Πλέον το σύστημα έχει υιοθετηθεί από όλα τα Grand Slam πλην ενός, του Ρολάν Γκαρός! Στις χωμάτινες επιφάνειες του Παρισιού, το μπαλάκι αφήνει χαρακτηριστικό σημάδι στο έδαφος, πράγμα που δίνει τη δυνατότητα στον διαιτητή να τσεκάρει το σημείο και να αποφασίζει για έναν αμφισβητούμενο πόντο, χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια του Hawk-Eye.

Βεβαίως, οι διαμαρτυρίες, οι διαφωνίες και τα λάθη είναι συχνό φαινόμενο, αφού παρά το γεγονός ότι το μπαλάκι αφήνει σημάδι, πολλές φορές -ιδίως προς το τέλος των αγώνων, όταν το γήπεδο είναι ήδη «ταλαιπωρημένο»- ο διαιτητής αδυνατεί να εντοπίσει το σημείο, ή το μπερδεύει με άλλο από προηγούμενο χτύπημα.

Εύλογα, λοιπόν, οι «φωνές» για την εφαρμογή του Hawk-Eye και στο Ρολάν Γκαρός πληθαίνουν, τόσο από τους φιλάθλους όσο και από τους ίδιους τους αθλητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόσφατα μέχρι και ο πολυνίκης του τουρνουά με 11 κατακτήσεις, Ραφαέλ Ναδάλ, μίλησε υπέρ της χρήσης της τεχνολογίας στο ιστορικό τουρνουά της Γαλλίας.