Στεφανίδη: «Είχα συμμετάσχει σε αγώνες βετεράνων ως κοριτσάκι!»
Η «χρυσή» Ολυμπιονίκης στο άλμα επί κοντώ Κατερίνα Στεφανίδη μιλάει για τη ζωή της εντός και εκτός στίβου στο podcast «Πέρα από τα όρια» στο pod.gr.
Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια στο άλμα επί κοντώ Κατερίνα Στεφανίδη αφηγείται στη Λέτα Γκαρέτσου στο podcast «Πέρα από τα όρια», στο pod.gr, τη ζωή της εντός και εκτός στίβου. Από το ξεκίνημά της στην ηλικία των 11 ετών, στις δύο διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων που συμμετείχε, στη σχέση της με τον σύζυγο και προπονητή της, αλλά και στα προβλήματα διατροφικών διαταραχών που αντιμετώπισε. Συγκεκριμένα είπε:
Στον πρώτο της αγώνα ως κοριτσάκι θυμάται ότι δεν υπήρχε άλμα επί κοντώ κοριτσιών: «Για τέτοιες ηλικίες, που δεν ήμουν καν παγκορασίδα τότε, δεν μπορούσαμε να βρούμε αγώνες να αγωνιστώ. Δύο αγώνες πρέπει να είχα κάνει εκείνη τη χρονιά και ήταν σε αγώνες βετεράνων, τότε είχα κάνει κιόλας το πρώτο παγκόσμιο ηλικιακό ρεκόρ στα έντεκά μου».
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Έχω αγωνιστεί σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες και η κάθε φορά ήταν πολύ διαφορετική. Πρώτη φορά πέρασα το όριο κατά ένα εκατοστό. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία ακόμη και ότι ήμουν εκεί. Κι έκανα κι έναν σχετικά καλό αγώνα, βάσει των συνθηκών, της εμπειρίας μου και της ηλικίας μου. Στο Ρίο, πλέον, πηγαίνοντας ως ένα από τα φαβορί, η εμπειρία ήταν τελείως διαφορετική».
Για τη σχέση της με τον σύζυγό της: «Να είσαι πάνω από έξι μήνες τον χρόνο από τη μια πόλη στην άλλη και μέσα σε αεροδρόμια, είναι πολύ μοναχικό. Έτσι, να έχεις την ευκαιρία να ταξιδέψεις, όχι απλά με έναν φίλο σου και με έναν συναθλητή σου, αλλά με τον άντρα σου και να μη νιώθεις ότι “άφησα τον άντρα μου πίσω για έξι μήνες για να πάω να πηδήξω επί κοντώ”, είναι κάτι που σίγουρα σε βοηθάει και εκείνη τη στιγμή στην καριέρα σου συναισθηματικά, αλλά θεωρώ ότι κάνει και την καριέρα σου μεγαλύτερη χρονικά».
Για τα θέματα διατροφικών διαταραχών που αντιμετώπισε: «Είχα διάφορα προβλήματα, κυρίως με τα κιλά μου. Για να πω την αλήθεια, όταν τώρα πηγαίνω πίσω και βλέπω τα βίντεο από τότε, από το 2006, από την επόμενη χρονιά που μου έλεγαν ότι έχω παχύνει, λέω “τι μου λέγανε;”. Ήμουν μια χαρά και μου έλεγαν “πάχυνες και δεν μπορείς να πηδήξεις επί κοντώ έτσι”. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα και με έφτασε στα όρια της βουλιμίας, που μετά όντως πάχυνα και περίπου 5 χρόνια έχανα και έπαιρνα 10 κιλά κάθε μήνα».
