International Swimming League: Θρίαμβος της εμπορευματοποίησης ή επανάσταση;

Μία νέα εποχή στην κολύμβηση «ξημερώνει» το Σαββατοκύριακο 5-6 Οκτωβρίου, όταν στην Ινδιανάπολη των ΗΠΑ διεξάγεται ο πρώτος αγώνας της International Swimming League.

Μία αμιγώς επαγγελματικής διοργάνωσης ομάδων, που θα διεξαχθεί εκτός της αιγίδας της διεθνούς ομοσπονδίας υγρού στίβου, αλλά συγκεντρώνει την πλειοψηφία της «αφρόκρεμας» του αθλήματος (περίπου το 75% των εν ενεργεία Ολυμπιονικών και κατόχων παγκόσμιων ρεκόρ), προσφέροντας στους κολυμβητές ως δέλεαρ εγγυημένες χρηματικές απολαβές, σαφώς υψηλότερες από αυτές που δίνει η FINA.

Το νεοσύστατο πρωτάθλημα, στο οποίο θα μετάσχουν συνολικά οκτώ ομάδες, θα διαρκέσει περίπου 2,5 μήνες και περιλαμβάνει έξι μίτινγκ (τρία στην Ευρώπη και τρία στις ΗΠΑ), συν τον μεγάλο τελικό, που θα γίνει στις 20-21 Δεκεμβρίου στο Λας Βέγκας, με τη συμμετοχή των τεσσάρων ομάδων (δύο ευρωπαϊκών και δύο αμερικανικών) που θα συγκεντρώσουν τις υψηλότερες βαθμολογίες στο σύνολο της «κανονικής περιόδου».

Η ISL θα έχει και ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς οι τρεις κατά τεκμήριο κορυφαίοι Έλληνες κολυμβητές υπέγραψαν συμβόλαια και θα αγωνιστούν στο πρωτάθλημα. Ο Κριστιάν Γκολομέεβ και ο Απόστολος Χρήστου ανήκουν στην ομάδα «Aqua Centurions», με έδρα την Ιταλία, ενώ ο Ανδρέας Βαζαίος θα αγωνιστεί με τα χρώματα της «DC Trident», με έδρα την Ουάσινγκτον.

Υπάρχει όμως και άλλη μία ελληνική παρουσία, που μάλιστα διαδραματίζει κομβικό ρόλο: ο λόγος για τον παλιό πρωταθλητή των 50μ. ελεύθερο, Τόλη Τσαγκαράκη, ο οποίος κατέχει τη θέση του τεχνικού διευθυντή της International Swimming League.

Η ιστορία της διοργάνωσης

Πίσω από το φιλόδοξο εγχείρημα της ISL βρίσκεται ο Ουκρανός επιχειρηματίας και ιδρυτής της Energy Standard, Κονσταντίν Γκριγκορίσιν. Είναι ο άνθρωπος που οραματίστηκε μία διοργάνωση με τη συμμετοχή των κορυφαίων αθλητών/τριών της πισίνας, θέλοντας να αξιοποιήσει την αύξηση της δημοφιλίας της κολύμβησης, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια, ανάμεσα στη διοίκηση της FINA και μία μεγάλη μερίδα πρωταθλητών (με μπροστάρηδες την Κατίνκα Χόζου και τον Άνταμ Πίτι) προετοίμασε το έδαφος για ένα αμιγώς επαγγελματικό πρωτάθλημα, στο οποίο οι κολυμβητές δεν αμείβονται με τη μορφή μπόνους, αλλά έχουν εξασφαλισμένες αποδοχές μέσω των συμβολαίων τους.

Η πρώτη προσπάθεια της Energy Standard να διοργανώσει ένα «ιδιωτικό» μίτινγκ έγινε στα τέλη του περασμένου χρόνου, όταν ανακοίνωσε τη διεξαγωγή αγώνα στο Τορίνο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Η σφοδρή αντίδραση της FINA, που απείλησε με κυρώσεις τους αθλητές που θα συμμετείχαν, αλλά και την ιταλική ομοσπονδία που εμφανιζόταν ως συνδιοργανώτρια (κυρώσεις που έφταναν μέχρι αποκλεισμό από Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες), οδήγησε στη ματαίωση του μίτινγκ, αλλά η νίκη της διεθνούς ομοσπονδίας ήταν προσωρινή.

Με σταρ όπως η Κατίνκα Χόζου να καταθέτουν αγωγές εναντίον της και να απειλούν με μποϊκοτάζ των διοργανώσεων της, αλλά και με το νομικό προηγούμενο που δημιούργησε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για μία ανάλογη υπόθεση στο πατινάζ ταχύτητας, η FINA υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση.

Απέσυρε την απειλή κυρώσεων και απλά ξεκαθάρισε ότι δεν θα αναγνωριστούν ρεκόρ που θα σημειωθούν σε διοργανώσεις που δεν φέρουν τη «σφραγίδα» της. Μικρό το κακό για την ISL, η φιλοσοφία της οποίας εστιάζει έτσι κι αλλιώς στην κατάταξη (που δίνει βαθμούς στις ομάδες) και όχι στις επιδόσεις.