Τι άλλο να κάνει ο Ντούσκος;

Μπορεί να είναι και παγκόσμιο ρεκόρ...

Ή παράδοξο αν προτιμάτε...

Xρήζει δημοσιογραφικής έρευνας, πάντως, αν υπάρχει άλλος αθλητής σε χώρα του αθλητικού διαμετρήματος της Ελλάδας (σ.σ. που δεν μας τρέχουν από τα ...μπατζάκια οι χρυσοί Ολυμπιονίκες και Παγκόσμιοι πρωταθλητές, δηλαδή...) που να μην έχει πάρει το εγχώριο βραβείο του κορυφαίου αθλητή της χρονιάς!

Για τον Στέφανο Ντούσκο ο λόγος, που πήγε για δεύτερη φορά στην «πηγή» και... νερό δεν ήπιε!

Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Τόκιο (2021) ήταν, όπως και προ τετραετίας, υποψήφιος για κορυφαίος Έλληνας αθλητής της χρονιάς, «εξαργυρώνοντας» την ανάδειξη του ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο σκιφ, αλλά, όπως και τότε. το βραβείο δεν το έβαλε στο προσωπικό του παλμαρέ.

Τότε του το είχε στερήσει ο, πρωταθλητής στο ΝΒΑ, με τους Μιλγουόκι Μπακς, Γιάννης Αντετοκούνμπο και τη Δευτέρα το βράδυ είδε να το χάνει από τον Εμμανουήλ Καραλή.

Μόνο που ο «Μανόλο» - μπορεί να μας έκανε να πετάξουμε στα ουράνια μαζί του, με τα αλλεπάλληλα πανελλήνια ρεκόρ και τις πτήσεις άνω των 6 μέτρων – αλλά παγκόσμιο τίτλο δεν πήρε.

Αυτός κατέληξε στον κορυφαίο (υποψήφιο για την ιστορία του αθλήματος) Μόντο Ντουπλάντις, ενώ εκείνος ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.

Ο θιγμένος αθλητικός εγωισμός του Ντούσκου τον έκανε να εγκαταλείψει την αστική ευγένεια και να τα πει δημοσίως ένα ...χεράκι. από μικροφώνου, στους παριστάμενους δημοσιογράφους, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, για την γιορτή του ΠΣΑΤ

«Να ευχαριστήσω όλους εσάς που με ψήφισαν και αναγνωρίζουν τις δυσκολίες της κωπηλασίας. Δυστυχώς εφόσον με το χρυσό Ολυμπιακό και με το χρυσό στο Παγκόσμιο δεν κατάφερα να κατακτήσω τον τίτλο του κορυφαίου της χρονιάς βλέπω ότι είναι αρκετά δύσκολο για το άθλημα της κωπηλασίας να γίνει δημοφιλές στους δημοσιογράφους»

Ο καθένας μπορεί να κάτσει ν’ ακούσει μια επιχειρηματολογία ότι η «αξία» της δεύτερης θέσης σε αγώνισμα στίβου, ή η κατάκτηση του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ του πλανήτη, είναι υπέρτερη ενός παγκόσμιου τίτλου στην κωπηλασία, αλλά σίγουρα ουδείς μπορεί να το πει αυτό ενώπιον ενός αθλητή, που έχει κοπιάσει για να φτάσει ως εκεί.

Και στην τελική τα λεγόμενα του Ντούσκου έχουν να κάνουν με το ότι έχασε το βραβείο από την συντεχνιακή λογική, με την οποία είναι εμποτισμένοι να λειτουργούν σε τέτοιες καταστάσεις οι συνάδελφοι.

Ψηφίζουν δηλαδή τον εκπρόσωπο του αθλήματος που τους... θρέφει, για να το πούμε ωμά.

Ο Nτούσκος είχε την ατυχία να είναι υποψήφιος την μία φορά όταν το γκρουπ των μπασκετικών ψήφισαν ...μονοκούκι τον Αντετοκούνμπο, (αφού ποτέ ξανά διεθνής Έλληνας δεν είχε κερδίσει δαχτυλίδι του ΝΒΑ) και προχθές ως εκπρόσωπος των «μικρών» σπορ βρέθηκε να υπολείπεται σε ψήφους έναντι του «λόμπι» των στιβικών.

Με τέτοια μυαλά και πρακτικές όχι μόνο διαιωνίζεται η στρεβλή διάκριση των σπορ σε μεγάλα και μικρά (με λιγότερη προβολή), αλλά o Ντούσκος υπάρχει πιθανότητα να αναδειχθεί κορυφαίος κωπηλάτης του πλανήτη (είναι στην τελική τριάδα υποψηφίων) δίχως να έχει αναδειχθεί καλύτερος αθλητής της πατρίδας του!

Ουδεις προφήτης στον τόπο του...