Δημήτρης Κούκιος: Το «φαινόμενο» της ελληνικής τοξοβολίας

Συνέντευξη στον ΔΙΟΝΥΣΗ ΓΙΑΝΝΗ

Η τοξοβολία δεν είναι ένα από τα δημοφιλή αθλήματα στη χώρα μας, ωστόσο υπάρχουν παιδιά που την αγαπούν και εκτός από ταλέντο φέρνουν και διακρίσεις στην Ελλάδα. Ένα από αυτά είναι και ο Δημήτρης Κούκιος. Αν και είναι μόλις 17 ετών, ο τοξοβόλος της Ελευσίνας έχει καταφέρει να σημειώσει μία σειρά από σημαντικές διακρίσεις. Συγκεκριμένα, έχει κατακτήσει τη δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παμπαίδων κλειστού χώρου το 2018, την πρώτη στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων ανοιχτού χώρου το 2020 και την τρίτη στο πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων κλειστού και ανοιχτού χώρου το 2021 και το 2022 αντίστοιχα.

Στην ίδια διοργάνωση του κλειστού χώρου κατέλαβε φέτος την τρίτη θέση, ενώ πέρσι ήρθε δεύτερος στο κύπελλο εφήβων ανοιχτού χώρου. Μετρά δύο τρίτες θέσεις σε επίπεδο μικτού ομαδικού, ωστόσο η μεγαλύτερη έως τώρα διάκρισή του ήρθε στον διακρατικό αγώνα Ελλάδας - Κύπρου, εκεί όπου στο ομαδικό εφήβων ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Φέτος προσέθεσε στο πλούσιο παλμαρέ του και μία τρίτη θέση στο σχολικό πρωτάθλημα κλειστού χώρου.

Η μέχρι στιγμής πορεία του Κούκιου στην τοξοβολία μάς αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Ο ίδιος μιλάει στο «ΦΩΣ» για το πώς αποφάσισε να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο άθλημα και, παράλληλα, μας εξιστορεί τη δική του… οδύσσεια για να μπορεί να προπονείται. Επίσης, επισημαίνει και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά όταν ακολουθούν τον δύσβατο δρόμο της τοξοβολίας.

Πότε ξεκίνησες την τοξοβολία;

Ξεκίνησα τον Απρίλιο του 2017. Πριν από την τοξοβολία έκανα τένις, αλλά έπειτα από ένα ατύχημα έσπασα το πόδι μου και, μέσω γνωστών, είπα να το δοκιμάσω. Ξεκίνησα στη Σαλαμίνα και από το 2021 εγγράφηκα στον σύλλογο της Ελευσίνας.

Πηγαινοέρχεσαι καθημερινά Σαλαμίνα - Ελευσίνα;

Ναι, πρέπει να πηγαίνω στην Ελευσίνα δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Τώρα προπονούμαι στο ΟΑΚΑ μαζί με την Εθνική, γιατί κλήθηκα από τον ομοσπονδιακό προπονητή. Έρχομαι με το φέριμποτ στην Αθήνα, πάω στο ΟΑΚΑ για προπόνηση και μετά γυρίζω ξανά πίσω το βράδυ.

Σου καλύπτει κάποιος το κόστος των μεταφορικών;

Μου τα καλύπτει η οικογένειά μου. Οι χορηγοί είναι δύσκολο να βρεθούν στο δικό μας άθλημα, όπως επίσης είναι δύσκολο και για την Ομοσπονδία να μας τα καλύψει. Ακόμα και τον εξοπλισμό μού πληρώνουν, που είναι και αρκετά ακριβός. Το θέμα των χορηγών είναι δύσκολο και για κορυφαίους αθλητές που έχουν φέρει διακρίσεις στο εξωτερικό. Η προοπτική στην Ελλάδα για ένα τέτοιο άθλημα δεν είναι πολλές.

Πόσο κοστίζει ο εξοπλισμός;

Κοντά στις 3.000 ευρώ. Τώρα, για παράδειγμα, θέλω να αγοράσω καλά βέλη και θα χρειαστώ γύρω στα 500 ευρώ.

Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο του εξωτερικού;

Το έχω σκεφτεί, αλλά μετά το τέλος του σχολείου ή των σπουδών μου και αν φυσικά μου το επιτρέπουν οικονομικά οι συνθήκες. Σε ορισμένες χώρες του εξωτερικού, όπως η Κορέα, η Κύπρος και οι ΗΠΑ, υπάρχουν περισσότερες προοπτικές, διότι η τοξοβολία είναι πιο διαδεδομένη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ποιο είναι το κίνητρό σου για να συνεχίσεις;

Βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι μέσα στον χώρο που ψάχνουν νέα παιδιά και θέλουν να τα εξελίσσουν. Υπάρχει και η οικογένειά μου που με στηρίζει οικονομικά και ψυχολογικά, έτσι ώστε να συνεχίσω.

Τη νέα χρονιά θα δώσεις και πανελλήνιες. Πώς θα τα συνδυάσεις και τα δύο;

Είναι δύσκολο γιατί πρέπει να παρακολουθήσω και τα μαθήματα στο φροντιστήριο, αλλά με σωστό πρόγραμμα και με σωστούς ανθρώπους που με καταλαβαίνουν μπορώ να αντεπεξέλθω.

Θες να περάσεις σε κάποιο πανεπιστήμιο ή σε ενδιαφέρει μόνο η τοξοβολία;

Έχω σκοπό να δώσω είτε για στρατιωτικές σχολές είτε για μηχανολογικές. Είναι δύο κλάδοι που με ενδιαφέρουν πέραν της τοξοβολίας. Θα προσπαθήσω να τα συνδυάσω και τα δύο και θα καταβάλω κάθε προσπάθεια να αντεπεξέλθω και στα δύο.

Είναι καλό το επίπεδο του αθλήματος στην Ελλάδα;

Έχουμε πολύ καλούς αθλητές με ολυμπιακές διακρίσεις, όπως η Ευαγγελία Ψάρρα, ο Αλέξανδρος Καραγεωργίου, και σιγά σιγά ερχόμαστε και εμείς οι νέοι αθλητές για να τους ακολουθήσουμε.

Τώρα σε ποια κατηγορία ανήκεις;

Είμαι στο ολυμπιακό τόξο και κανονικά ανήκω στους εφήβους, αλλά τώρα έχω ανέβει στην Α’ κατηγορία ανδρών μετά και την προώθηση του ομοσπονδιακού μας προπονητή κ. Τσου.

Πες μας τις διαφορές ανάμεσα σε ολυμπιακό και σύνθετο τόξο.

Το σύνθετο τόξο έχει ράουλα, τα οποία κρατούν ουσιαστικά τη χορδή αντί για το χέρι. Το σκόπευτρό του έχει κανονική διόπτρα με μεγεθυντικό φακό, ενώ στο ολυμπιακό υπάρχει απλά ένα τυπικό ματάκι. Επίσης, το δικό μου τόξο φτάνει Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ το σύνθετο φτάνει μόνο μέχρι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Και τα δύο είναι δύσκολα, αλλά το ολυμπιακό τόξο είναι πιο πολύ, γιατί όλη τη δύναμη την κρατάς στο χέρι, ενώ στο σύνθετο την κρατάνε τα ράουλα. Επίσης, η μέγιστη απόσταση στο ολυμπιακό είναι εβδομήντα μέτρα, ενώ στο σύνθετο φτάνει στα πενήντα μέτρα.

Τώρα τι ακολουθεί στο πρόγραμμά σου;

Κάνω με την προεθνική από τρεις έως και πέντε προπονήσεις την εβδομάδα και, πρώτα ο Θεός, από Σεπτέμβρη πιστεύω ότι ο ομοσπονδιακός προπονητής θα μας προωθήσει σε κάποιους διεθνείς αγώνες με έξοδα της Ομοσπονδίας, όπως η διοργάνωση στη Βουλγαρία και στην Κύπρο. Παράλληλα, τον Ιούλιο έχω άλλα δύο πανελλήνια πρωταθλήματα και τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο θα ακολουθήσει το Κύπελλο.

Πώς βλέπεις το μέλλον σου;

Έχω μεγάλες βλέψεις για το άθλημα της τοξοβολίας, θα ήθελα, εάν μου το επιτρέψουν οι συνθήκες, να εξελιχθώ κι άλλο και να καταφέρω κάποια στιγμή να πάρω την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο ομοσπονδιακός προπονητής που έχει έρθει πρόσφατα στην Ελλάδα έχει δείξει αρκετό ενδιαφέρον για τους νεαρούς αθλητές.

Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους νέους που δεν γυμνάζονται;

Καλό θα είναι να ασχολούμαστε με ένα άθλημα, είτε αυτό είναι ποδόσφαιρο είτε τοξοβολία, και όταν βάζουμε έναν στόχο να προσπαθούμε συγκεντρωμένοι να τον πετύχουμε και κυρίως να μην τα παρατάμε ποτέ.

Έχεις κάποιο παράπονο από την έως τώρα πορεία σου;

Πιο σοβαρό πρόβλημα από τους χορηγούς νομίζω πως δεν υπάρχει. Από την Ομοσπονδία και τα σωματεία δεν έχω κάποιο παράπονο, υπάρχει συνεννόηση και με έχουν βοηθήσει σε πράγματα που χρειαζόμουν. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας είναι συνεργάσιμο και τους αγώνες τούς διοργανώνουν με τους σωστούς κανόνες ασφαλείας. Είναι πολύ προσεκτικοί και να μην ξεχνάμε ότι το τόξο είναι ένα θανατηφόρο όπλο. Στην Ελλάδα το αποχαρακτηρίσαμε από πολεμικό όπλο κοντά στο 2000.