Μαρίζα Σουμπασάκη: «Χωρίς καμία βοήθεια προχωρήσαμε, ολομόναχοι»

Η Μαρίζα Σουμπασάκη, μητέρα της 15χρονης Λυδίας Ξένου που πήρε χρυσό στο Ευρωπαϊκό νεανίδων, μιλάει στο «ΦΩΣ» για το καράτε, την έλλειψη προβολής του στη χώρα και την οικογένειά της που έχει παράδοση και πάμπολλες διακρίσεις στο άθλημα.

Μαρίζα Σουμπασάκη: «Χωρίς καμία βοήθεια προχωρήσαμε, ολομόναχοι»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Αυτή η οικογένεια είναι μοναδική στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη! Μαμά, μπαμπάς προπονητές καράτε -και σε επίπεδο ομοσπονδιακό-, τέσσερα παιδιά πρωταθλητές καράτε με διεθνείς διακρίσεις! Η μικρότερη όλων, η Λυδία Ξένου, πήρε το χρυσό μετάλλιο πριν από λίγα εικοσιτετράωρα στο Ευρωπαϊκό στις νεάνιδες κάτω των 54 κιλών.

Ο μεγαλύτερος αδελφός, ο Διονύσης, 26 χρονών σήμερα, είναι επί σειρά ετών πρωταθλητής Ελλάδας, με 3 χάλκινα μετάλλια σε Ευρωπαϊκό στις ηλικίες νέων και Κ21. Φέτος κατέκτησε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στους άνδρες!

Η Τζωρτζίνα, η οποία μικρή είχε καρκίνο και τον ξεπέρασε, είναι πρωταθλήτρια στο Κάτα (είδος καράτε) με 2 χάλκινα μετάλλια σε Ευρωπαϊκό και 1 χάλκινο σε Παγκόσμιο (ομαδικό). Και 4 χρυσά σε Βαλκανικά.

Ο Στέφανος είναι 21 ετών, νούμερο 1 στην παγκόσμια κατάταξη στο Κ21, έχει κατακτήσει 2 αργυρά, 1 χρυσό στους νέους και 1 χάλκινο στους άνδρες σε Ευρωπαϊκό και 1 χρυσό Κ21 στο Παγκόσμιο.

Η νεαρότερη της οικογένειας, 15 ετών, Λυδία Ξένου, είναι ήδη Νο 1 στην παγκόσμια κατάταξη στις νεάνιδες!

Δεν έχω χώρο να γράφω τις άλλες διακρίσεις τους, χρυσά μετάλλια, αργυρά και χάλκινα σε Πανεπιστημιάδες (αφού τα τρία μεγάλα αδέλφια σπούδασαν και σπουδάζουν στα ΤΕΦΑΑ), τα μετάλλιά τους στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Ο σύλλογός τους, ο Οδυσσέας, είναι για πολλά χρόνια ο Νο 1 σύλλογος στην πανελλήνια κατάταξη.

Μίλησα με τη μητέρα της «χρυσής» Λυδίας Ξένου, είναι και η προπονήτριά της, η Μαρίζα Σουμπασάκη. Προπονήτρια ομοσπονδιακή μάλιστα. Τα χώνει...

Πόσα χρόνια ασχολείστε με το καράτε;

Ασχολούμαι 37 χρόνια! Είμαστε στην οικογένεια έξι πρωταθλητές στο καράτε. Μέσα σε δυόμισι μήνες τώρα τρία αδέλφια έφεραν δύο χρυσά και ένα χάλκινο σε Ευρωπαϊκό!

Η πιο μικρή, η Λυδία, πήρε το χρυσό μετάλλιο τώρα. Τι ατού ξεχωριστό έχει;

Έχει από πίσω της πολλούς δασκάλους. Τα αδέλφια της είναι φτασμένοι αθλητές. Για αυτό έφερε τόσο μεγάλη διάκριση σε τόσο μικρή ηλικία. Ο Στέφανος, ο αδελφός της, είχε φέρει χρυσό μετάλλιο στα 19 του. Η Λυδία στα 15 της.

Από πόσων χρονών ασχολείται η μικρή με το καράτε;

Από τριών χρονών! Προπονήτριά της εγώ, αλλά τον τελευταίο χρόνο προπονήθηκε πιο εντατικά με τον αδελφό της τον Διονύση, ο οποίος φέτος πήρε χρυσό στους άνδρες στο Ευρωπαϊκό. Τον Μάιο.

Υπάρχει στην Ευρώπη άλλη τέτοια οικογένεια στο καράτε;

Μόνο μία οικογένεια στην Ιταλία, οι Ντ’ Ονόφριο, αλλά δεν έχουν φέρει όλοι τέτοιες διακρίσεις. Αυτοί έχουν πέντε παιδιά, ξεχώρισε το ένα.

Είδα τα σκορ στους αγώνες της Λυδίας μέχρι τον τελικό, μιλάμε για συντριβές! Με 5-0, 6-0, 7-0 και λοιπά. Τι δείχνει αυτό;

Ότι όλα της τα σκορ ήταν με μηδέν δείχνει τι άμυνα έχει αυτό το παιδί, τι τεχνική και στρατηγική -πράγμα δύσκολο για αυτή την ηλικία. Βλέπουμε ότι το παιδί είναι καλό και στην άμυνα και στην επίθεση.

Τον σύζυγο τον είχατε γνωρίσει στο καράτε;

Ναι, βέβαια! (Γελάει) Από μικροί το καράτε ήταν η ζωή μας. Κάναμε πρωταθλητισμό για χρόνια, είχαμε το ίδιο πάθος. Εγώ διαχειρίζομαι τον Αθλητικό Σύλλογο «Οδυσσέας» στην Πετρούπολη και ο πρώην σύζυγος τον Αθλητικό Σύλλογο «Οδυσσέας» στην Κηφισιά.

Η Τζωρτζίνα μικρή πέρασε καρκίνο;

Ναι, στα 11,5 της χρόνια.

Τι καρκίνο;

Είχε λέμφωμα στο έντερο με διείσδυση στις ωοθήκες.

Υπήρχε κληρονομικότητα;

Πέθανε ο παππούς μου από λέμφωμα, αλλά εκείνη την εποχή δύσκολα γλίτωνες. Πλέον η Τζωρτζίνα είχε 70% πιθανότητες να γίνει καλά και το πέτυχε. Βέβαια είδαμε πολλά, είδαμε παιδιά με 80% πιθανότητα επιβίωσης να φεύγουν από τη ζωή και άλλα με 10% πιθανότητα επιβίωσης να τα καταφέρνουν.

Τώρα είναι σίγουρο ότι τα κατάφερε;

Ναι, αφού πέρασε πενταετία, έχει τις ίδιες πιθανότητες να νοσήσει που έχουμε όλοι μας.

Ποιες χώρες είναι οι καλύτερες στο καράτε στην Ευρώπη;

Τουρκία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Αζερμπαϊτζάν.

Στον κόσμο;

Αυτές που σας είπα συν την Αίγυπτο, την Ιαπωνία, τη Ρωσία, την Ουκρανία. Και ανεβαίνει πολύ το Καζακστάν.

Το κράτος τι αμοιβή δίνει για τις επιτυχίες των παιδιών;

Καμία! Όχι μόνο δεν υπάρχει αμοιβή, αλλά πληρώνουμε από την τσέπη μας τα έξοδα για τα εισιτήρια, τη διαμονή, το φαγητό. Και μιλάμε για περίπου δέκα διεθνή τουρνουά κάθε χρόνο.

Εσείς έχετε τέσσερα παιδιά. Πώς τα καταφέρνετε;

Έλα ντε! Έχουμε κάνει μεγάλο αγώνα για να μη στερήσουμε από τα παιδιά τα διεθνή τουρνουά. Και οι άλλοι γονείς των άλλων αθλητών τραβάνε τα ίδια. Καμία βοήθεια από το κράτος. Μόνο τώρα η νέα διοίκηση της ομοσπονδίας έβαλε ένα μέρος των εξόδων. Η προηγούμενη διοίκηση έκανε πολύ κακό στο άθλημα... Χάνονταν τα χρήματα... Το μόνο που παρέχει το κράτος είναι το προνόμιο να μπει ένα παιδί σε πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις. Και τα τρία παιδιά μου διάλεξαν ΤΕΦΑΑ, γιατί είμαστε αθλητική οικογένεια στην ψυχή και στο σώμα. Και η τέταρτη, η μικρή η Λυδία, ΤΕΦΑΑ θα διαλέξει να πάει.

Άλλα κράτη δίνουν λεφτά;

Ε, βέβαια. Όλες οι χώρες βοηθάνε τους αθλητές τους. Όταν ο Στέφανος πήρε το χρυσό το 2019 στην Πανεπιστημιάδα, νίκησε στον τελικό έναν Τούρκο, ο οποίος είχε πέσει κάτω και έκλαιγε. Πήγε ο Στέφανος από πάνω του να τον παρηγορήσει, του είπε «γιατί κάνεις έτσι;» και ο Τούρκος είπε ότι έχασε πολλά λεφτά. Συν την υποτροφία.

Τι διαφορά έχει το καράτε από το τάε κβον ντο; Και γιατί το δεύτερο αναπτύχθηκε περισσότερο τα τελευταία χρόνια;

Το καράτε είναι πιο παλιό ως άθλημα, προ Χριστού, όλα όμως είναι θέμα οργάνωσης που έχει μια ομοσπονδία. Το τάε κβον ντο προωθήθηκε πολύ, το έβαλαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ το καράτε μόνο φέτος μπήκε πειραματικά. Το βασικό πρόβλημα του καράτε είναι η διάσπαση σε τέσσερα είδη. Είναι πολύ πιο ολοκληρωμένο ως άθλημα από το τάε κβον ντο, όμως το τάε κβον ντο το έχουν κάνει πιο ξεκάθαρο στους κανονισμούς. Έχουν βάλει και αισθητήρες για να μετρούν τους πόντους στα χτυπήματα, ενώ το καράτε εξαρτάται πολύ από την υποκειμενική κρίση των διαιτητών.

Κάτι μου είπατε για την προηγούμενη διοίκηση της ομοσπονδίας. Μπορείτε να επεκταθείτε;

Δυστυχώς ως τον Μάιο είχαμε μια ομοσπονδία που πήγαινε το καράτε στον πάτο. Όλος ο αθλητικός κόσμος γνωρίζει ότι έκανε πολύ μεγάλο κακό στο καράτε. Ήταν ένας παράγοντας που το είχε κάνει μαγαζάκι του, δεν κανόνιζε να γίνουν τουρνουά, δεν βοήθαγε τους αθλητές, τα λεφτά χάνονταν...

Από ποια χώρα προήλθε το καράτε;

Από την Ιαπωνία λένε, όμως οι ρίζες του είναι στην αρχαία Ελλάδα.

Έχετε τμήμα στον σύλλογο με πολύ χαμηλές ηλικίες;

Από 3,5 χρονών ως 5 χρονών. Το τμήμα αυτό το έχει η Τζωρτζίνα, η οποία είναι καταπληκτική με τα μικρά παιδιά.

Πόσα παιδιά έχουν περάσει από τα χέρια σας σε βάθος χρόνων;

Αααα, δύσκολη ερώτηση… Εκατοντάδες παιδιά!

Πόσα σωματεία υπάρχουν στην Ελλάδα;

Περίπου 250 ενεργοί σύλλογοι και 5.000 ενεργοί αθλητές.

Τι ρόλο παίζουν τα κιλά και τι ζόρια τραβάνε τα παιδιά; Πείτε μου για τη Λυδία.

Τα παιδιά πρέπει να υποστούν ειδικές διατροφές, ειδικές δίαιτες, γιατί τα κιλά μετράνε. Αλλάζεις κατηγορία αναλόγως με αυτά. Αυτή τη στιγμή η Λυδία έγινε το νούμερο ένα στην παγκόσμια κατάταξη στην κατηγορία κάτω από 54 κιλά. Δεν πρέπει να τα ξεπεράσει.

Προβολή γιατί δεν έχει το άθλημα;

Αυτό είναι το παράπονό μας και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Δυστυχώς στην Ελλάδα, από ό,τι φαίνεται, υπάρχει μόνο το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και ο Τσιτσιπάς! Δεν έχω τίποτα με το παλικάρι, το τένις εννοώ. Δεν υπάρχει ένας χορηγός να στηρίξει τις προσπάθειές μας. Έπειτα από τόσες επιτυχίες, ο μόνος που έχει χορηγό είναι ο μεγαλύτερος αδελφός, ο Διονύσης, που έχει την ΑΝΕΚ -να είναι καλά. Σκέψου δέκα διεθνή τουρνουά τον χρόνο, να θες 800 ευρώ το λιγότερο για το καθένα έξοδα μετακίνησης, διαμονής, διατροφής ή και 1.200 ευρώ το καθένα αν είναι πιο μακριά. Πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα για ένα παιδί που θέλει να φέρνει διακρίσεις; Ο Στέφανος το 2019 μέσα στην ίδια χρονιά πήρε χρυσό στο Ευρωπαϊκό Κ21, χρυσό στο Παγκόσμιο, χρυσό στην Πανεπιστημιάδα, ήταν νούμερο ένα στον κόσμο Κ21 και χορηγός δεν βρέθηκε! Παρακαλάμε τα κανάλια να έρχονται στο αεροδρόμιο, τους στέλνουμε έτοιμο ρεπορτάζ και δεν έρχονται. Χωρίς καμία βοήθεια προχωρήσαμε, ολομόναχοι.